آیه يُبَصَّرُونَهُمْ يَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ يَفْتَدي مِنْ عَذابِ يَوْمِئِذٍ بِبَنيهِ [11]
آنها را به يكديگر نشان ميدهند [ولي هركس گرفتار كار خويشتن است آن چنانكه] گنهكار دوست ميدارد فرزندان خود را در برابر عذاب آن روز فدا كند.
الباقر (علیه السلام)- یُبَصَّرُونَهُمْ یَقُولُ یَعْرِفُونَهُمْ ثُمَّ لَا یَتَسَاءَلُونَ.
امام باقر (علیه السلام)- منظور از یُبَصَّرُونَهُمْ؛ مردم آنان را میشناسند، سپس مورد سؤال واقع نمیشوند.
أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- وَ أَسْأَلُکَ الْأَمَانَ الْأَمَانَ یَوْمَ یَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ یَفْتَدِی مِنْ عَذابِ یَوْمِئِذٍ بِبَنِیه.
امام علی (علیه السلام)- [خداوندا]! از تو ایمنی و آرامش قلب میخواهم در آن روزی که گنهکار دوست میدارد فرزندان خود را در برابر عذاب آن روز فدا کند.