آیه ۱۷ - سوره معارج

آیه قول تعالی: تَدْعُوا مَنْ أَدْبَرَ وَ تَوَلَّى [17]

و كساني را كه [به فرمان خدا] پشت كردند [به‌سوي خود] مي‌خواند.

۱
(معارج/ ۱۷)

أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- عَنْ طَارِقِ‌بْنِ‌شِهَابٍ عَنْ أَمِیرِ‌الْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام) أَنَّهُ قَالَ ... الْإِمَامُ کَلِمَهًُْ اللَّه ... وَ هَلْ یُعْرَفُ أَوْ یُوصَفُ أَوْ یُعْلَمُ أَوْ یُفْهَمُ أَوْ یُدْرَکُ أَوْ یُمْلَکُ مَنْ هُوَ شُعَاعُ جَلَالِ الْکِبْرِیَاءِ وَ شَرَفُ الْأَرْضِ وَ السَّمَاءِ جَلَّ مَقَامُ آلِ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) عَنْ وَصْفِ الْوَاصِفِینَ وَ نَعْتِ النَّاعِتِینَ وَ أَنْ یُقَاسَ بِهِمْ أَحَدٌ مِنَ الْعَالَمِینَ کَیْفَ وَ هُمُ الْکَلِمَهًُْ الْعَلْیَاءُ {الْعُلْیَا} وَ التَّسْمِیَهًُْ الْبَیْضَاءُ وَ الْوَحْدَانِیَّهًُْ الْکُبْرَی الَّتِی أَعْرَضَ عَنْهَا مَنْ أَدْبَرَ وَ تَوَلَّی وَ حِجَابُ اللَّهِ الْأَعْظَمُ الْأَعْلَی.

امام علی (علیه السلام)- طارق‌بن‌شهاب از امام علی (علیه السلام) نقل می‌کند که فرمود: ... امام کلمة اللهِ است... آیا میتوان کسی را که پرتو جلال کبریا و شرف زمین و آسمان است را شناخت یا وصف نمود و یا فهمید و یا درک کرد یا احاطه نمود؟ مقام آل محمّد (علیهم السلام) از وصف ستایشگران و توصیف وصف‌کنندگان و اینکه احدی را بتوان با آنها مقایسه نمود بزرگتر است. چگونه بتوان؟ درحالی‌که آنها کلمه‌ی علیاء و نام درخشان و وحدانیّت کبرا هستند که هرکس به آنها پشت کند یا کناره گیرد، رویگردان شده است و آنها حجاب خداوند بزرگ و بلند مرتبهاند؟

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۲۶
بحارالأنوار، ج۲۵، ص۱۷۲
۲
(معارج/ ۱۷)

الباقر (علیه السلام)- عَنْ جَابِرِ‌بْنِ‌یَزِیدَ‌الْجُعْفِیِّ قَالَ قَالَ أَبُوجَعْفَرٍ (علیه السلام) مَنْ دَعَا بِهَذَا الدُّعَاءِ مَرَهًًْ وَاحِدَهًًْ فِی دَهْرِهِ کُتِبَ فِی رِقِّ الْعُبُودِیَّهًِْ وَ رُفِعَ فِی دِیوَانِ الْقَائِمِ (عجل الله تعالی فرجه الشریف) فَإِذَا قَامَ قَائِمُنَا نَادَی بِاسْمِهِ وَ اسْمِ أَبِیهِ ثُمَّ یُدْفَعُ إِلَیْهِ هَذَا الْکِتَابُ وَ یُقَالُ لَهُ خُذْ هَذَا کِتَابُ الْعَهْدِ الَّذِی عَاهَدْتَنَا فِی الدُّنْیَا وَ ذَلِکَ ... وَ أَتَوَجَّهُ إِلَیْکَ بِالتَّسْمِیَهًِْ الْبَیْضَاءِ وَ بِالْوَحْدَانِیَّهًِْ الْکُبْرَی الَّتِی قَصُرَ عَنْهَا مَنْ أَدْبَرَ وَ تَوَلَّی وَ آمَنْتُ بِحِجَابِکَ الْأَعْظَمِ وَ بِکَلِمَاتِکَ التَّامَّهًِْ الْعُلْیَا.

امام باقر (علیه السلام)- جابر جعفی گوید: امام باقر (علیه السلام) فرمود: «هرکس این دعا را یک بار در عمر خود بخواند، در سلک بندگی نوشته شود و در دیوان قائم (عجل الله تعالی فرجه الشریف) ثبت گردد، زمانی که قائم (عجل الله تعالی فرجه الشریف) قیام کند، اسم خود و پدرش را صدا میکند، سپس این نوشته به او داده میشود و به او گفته میشود: «بگیر! این نوشته پیمانی است که در دنیا عهد آن را بستی ... به درگاه تو شکایت می‌کنم. و به نامگذاری سپید و وحدانیّت بزرگ که هرکس پشت نمود و فرار کرد از آن کوتاه ماند. و به حجاب اعظم تو و به کلمات والا و کامل تو [که سرای بلا را از آن آفریدی] ایمان آوردم.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۲۶
بحارالأنوار، ج۹۲، ص۳۳۷
۳
(معارج/ ۱۷)

علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- تَدْعُوا مَنْ أَدْبَرَ وَ تَوَلَّی قَالَ تَجُرُّهُ إِلَیْهَا.

علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- تَدْعُو مَنْ أَدْبَرَ وَ تَوَلَّی، [منظور آن است که] او را به‌سوی خود می‌کشد.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۲۶
القمی، ج۲، ص۳۸۶
بیشتر