آیه يُنَبَّؤُا الْإِنْسانُ يَوْمَئِذٍ بِما قَدَّمَ وَ أَخَّرَ [13]
و در آن روز انسان را از آنچه كه از پيش و پشتسر فرستاده آگاه ميكنند.
علیّبنابراهیم (رحمة الله علیه)- قَوْلُهُ یُنَبَّؤُا الْإِنْسانُ یَوْمَئِذٍ بِما قَدَّمَ وَ أَخَّرَ قَالَ: یُخْبَرُ بِمَا قَدَّمَ وَ أَخَّر.
علیّبنابراهیم (رحمة الله علیه)- یُنَبَّأُ الْإِنسَانُ یَوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّمَ وَ أَخَّرَ، این است که نسبت به آنچه که از پیش و پشتسر فرستاده آگاه میشود.
الباقر (علیه السلام)- فِی رِوَایَهًِْ أَبِی الْجَارُودِ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ (علیه السلام) فِی قَوْلِهِ یُنَبَّؤُا الْإِنْسانُ یَوْمَئِذٍ بِما قَدَّمَ وَ أَخَّرَ بِمَا قَدَّمَ مِنْ خَیْرٍ وَ شَرٍّ وَ مَا أَخَّرَ مِمَّا سَنَّ مِنْ سُنَّهًٍْ لِیُسْتَنَّ بِهَا مِنْ بَعْدِهِ فَإِنْ کَانَ شَرّاً کَانَ عَلَیْهِ مِثْلُ وِزْرِهِمْ وَ لَا یُنْقَصُ مِنْ وِزْرِهِمْ شَیْءٌ، وَ إِنْ کَانَ خَیْراً کَانَ لَهُ مِثْلُ أُجُورِهِمْ وَ لَا یُنْقَصُ مِنْ أُجُورِهِمْ شَیْءٌ.
امام باقر (علیه السلام)- یُنَبَّؤُا الْإِنْسانُ یَوْمَئِذٍ بِما قَدَّمَ وَ أَخَّرَ بِمَا قَدَّمَ یعنی آن خیر و شرّی را که از پیش فرستاده، و آن رسم و آیینی که باز پس داشته که دیگران آن را سنّت نهند و از آن پیروی کنند، اگر این سنّت، شرّ و بدی باشد، گناهی معادل گناه آنان بر گردن وی خواهد بود و از گناه آنان چیزی کم نخواهد شد، و اگر خیر و خوبی باشد، پاداشی معادل پاداش آنان به وی خواهد رسید و چیزی از پاداش آنان کم نخواهد شد.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- یَا ابْنَ مَسْعُودٍ إِیَّاکَ أَنْ تَسُنَّ سُنَّهًًْ بِدْعَهًًْ فَإِنَّ الْعَبْدَ إِذَا سَنَّ سُنَّهًَْ سَیِّئَهًًْ لَحِقَهُ وِزْرُهَا وَ وِزْرُ مَنْ عَمِلَ بِهَا قَالَ اللَّهُ تَعَالَی وَ نَکْتُبُ ما قَدَّمُوا وَ آثارَهُمْ وَ قَالَ سُبْحَانَهُ یُنَبَّؤُا الْإِنْسانُ یَوْمَئِذٍ بِما قَدَّمَ وَ أَخَّر.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- ای پسر مسعود! مبادا اینکه بدعتی در دین گذاری زیرا که بنده هرگاه سنّت بدی ایجاد کند گناهش و گناه کسی که به آن عمل کرده به او میپیوندد خدای تعالی فرموده است: و آنچه را از پیش فرستادهاند و تمام آثار آنها را می نویسیم. (یس/۱۲) و نیز فرموده است: یُنَبَّؤُا الْإِنْسانُ یَوْمَئِذٍ بِما قَدَّمَ وَ أَخَّر.
الباقر (علیه السلام)- عَنْ مُحَمَّدِبْنِمُسْلِمٍ عَنِ ابْنِدَرَّاجٍ عَنْ أَبِیجَعْفَرٍ (علیه السلام) قَالَ ... ثُمَّ نَزَلَتْ یُنَبَّؤُا الْإِنْسانُ یَوْمَئِذٍ بِما قَدَّمَ وَ أَخَّرَ قَالَ مَا قَدَّمَ مِمَّا أُمِرَ بِهِ وَ مَا أَخَّرَ مِمَّا لَمْ یَفْعَلْهُ لَمَّا أُمِرَ بِهِ مِنَ السَّلَامِ عَلَی عَلِیٍّ (علیه السلام) بِإِمْرَهًِْ الْمُؤْمِنِینَ.
امام باقر (علیه السلام)- محمّدبنمسلم از ابندرّاج و ایشان از امام باقر (علیه السلام) روایت کرده است که... سپس آیه: یُنَبَّؤُا الْإِنْسانُ یَوْمَئِذٍ بِما قَدَّمَ وَ أَخَّرَ نازل شد؛ فرمود: «آنچه پیش فرستاده [که عبارت است] از چیزهایی که به او دستور داده شده و آنچه تأخیر انداخته [که عبارت است] از چیزهایی که انجام نداده است. هنگامیکه به او دستور داده شد که بر علی (علیه السلام) بهعنوان امیرمؤمنان سلام کند».
ابنعبّاس (رحمة الله علیه)- بِمَا قَدَّمَ مِنَ الْمَعَاصِی وَ أَخَّرَ مِنَ الطَّاعَاتِ.
ابنعبّاس (رحمة الله علیه)- از گناهانی که پیش فرستاده و اطاعتهایی که پشتسر گذاشته [آگاه میکنند].