آیه فَإِذا قَرَأْناهُ فَاتَّبِعْ قُرْآنَهُ [18]
پس هرگاه آن را خوانديم، از خواندن آن پيروي كن.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- فَإِذا قَرَأْناهُ فَاتَّبِعْ قُرْآنَهُ قَالَ اتَّبِعُوا إِذَا مَا قَرَءُوه.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- فَإِذَا قَرَأْنَاهُ فَاتَّبِعْ قُرْآنَهُ، آنگاه که قرآن را خواندند، از آن پیروی کنید.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- فَإِذَا قَرَأْنَاهُ أَیْ قَرَأَهُ جَبْرَائِیلُ (علیه السلام) عَلَیْکَ بِأَمْرِنَا فَاتَّبِعْ قُرْآنَهُ.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- فَإِذا قَرَأْناهُ یعنی [هرگاه] جبرئیل آن را به دستور ما بر تو خواند، فَاتَّبِعْ قُرْآنَهُ.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- وَ الْمَعْنَی اقْرَأْهُ إِذَا فَرَغَ جَبْرَائِیلُ (علیه السلام) مِنْ قِرَاءَتِهِ. قَالَ: فَکَانَ النَّبِیُّ (صلی الله علیه و آله) بَعْدَ هَذَا إِذَا نَزَلَ عَلَیْهِ جَبْرَائِیلُ (علیه السلام) أَطْرَقَ فَإِذَا ذَهَبَ قَرَأَ.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- معنای آیه این است که وقتی جبرئیل از قرائت آن فارغ شد، بخوان. در نتیجه بعد از این پیامبر (صلی الله علیه و آله) اینگونه بود که وقتی جبرئیل بر او نازل می‌شد، سرپائین می‌انداخت و هنگامی‌که می‌رفت قرائت می‌فرمود.