آیه ۲۸ - سوره قیامه

آیه وَ ظَنَّ أَنَّهُ الْفِراقُ [28]

[در‌اين‌هنگام] او به جدايي از دنيا يقين پيدا مي‌كند.

۱
(قیامه/ ۲۸)

علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- وَ ظَنَّ أَنَّهُ الْفِراقُ عَلِمَ أَنَّهُ الْفِرَاق.

علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- وَ ظَنَّ أَنَّهُ الْفِراقُ دانست که او جدا شده است.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۲۲۴
نورالثقلین/ القمی، ج۲، ص۳۹۶
۲
(قیامه/ ۲۸)

الباقر (علیه السلام)- وَ ظَنَّ أَنَّهُ الْفِراقُ أَیْقَنَ بِمُفَارَقَهًِْ الْأَحِبَّهًْ.

امام باقر (علیه السلام)- وَ ظَنَّ أَنَّهُ الْفِرَاقُ به جداشدن از دوستان یقین پیدا کرد.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۲۲۴
البرهان
۳
(قیامه/ ۲۸)

الباقر (علیه السلام)- وَ ظَنَّ أَنَّهُ الْفِراقُ یَعْنِی فِرَاقَ الْأَهْلِ وَ الْأَحِبَّهًِْ عِنْدَ ذَلِک.

امام باقر (علیه السلام)- وَ ظَنَّ أَنَّهُ الْفِرَاقُ یعنی جداشدن از خویشاوندان و دوستان در آن زمان است.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۲۲۴
بحارالأنوار، ج۶، ص۱۵۹/ الأمالی للصدوق، ص۳۰۷/ البرهان
بیشتر