آیه وَ ظَنَّ أَنَّهُ الْفِراقُ [28]
[در‌اين‌هنگام] او به جدايي از دنيا يقين پيدا مي‌كند.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- وَ ظَنَّ أَنَّهُ الْفِراقُ عَلِمَ أَنَّهُ الْفِرَاق.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- وَ ظَنَّ أَنَّهُ الْفِراقُ دانست که او جدا شده است.
الباقر (علیه السلام)- وَ ظَنَّ أَنَّهُ الْفِراقُ أَیْقَنَ بِمُفَارَقَهًِْ الْأَحِبَّهًْ.
امام باقر (علیه السلام)- وَ ظَنَّ أَنَّهُ الْفِرَاقُ به جداشدن از دوستان یقین پیدا کرد.
الباقر (علیه السلام)- وَ ظَنَّ أَنَّهُ الْفِراقُ یَعْنِی فِرَاقَ الْأَهْلِ وَ الْأَحِبَّهًِْ عِنْدَ ذَلِک.
امام باقر (علیه السلام)- وَ ظَنَّ أَنَّهُ الْفِرَاقُ یعنی جداشدن از خویشاوندان و دوستان در آن زمان است.