آیه ۵ - سوره قیامه

آیه بَلْ يُريدُ الْإِنْسانُ لِيَفْجُرَ أَمامَهُ [5]

[انسان شك در معاد ندارد] بلكه او مي‌خواهد [آزادانه] در تمام عمر گناه كند

۱
(قیامه/ ۵)

الرّسول (صلی الله علیه و آله)- یَا ابْنَ مَسْعُودٍ لَا تُقَدِّمِ الذَّنْبَ وَ لَا تُؤَخِّرِ التَّوْبَهًَْ وَ لَکِنْ قَدِّمِ التَّوْبَهًَْ وَ أَخِّرِ الذَّنْبَ فَإِنَّ اللَّهَ تَعَالَی یَقُولُ فِی کِتَابِهِ بَلْ یُرِیدُ الْإِنْسانُ لِیَفْجُرَ أَمامَهُ.

پیامبر (صلی الله علیه و آله)- ای پسر مسعود! گناه را جلو نیانداز و توبه را به تأخیر نیفکن، بلکه توبه را جلو بیانداز و گناه را به تأخیر بیفکن. که خداوند در کتاب خود می‌فرماید: بَلْ یُرِیدُ الْإِنْسانُ لِیَفْجُرَ أَمامَهُ.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۲۰۴
بحارالأنوار، ج۷۴، ص۱۰۵/ مکارم الأخلاق، ص۴۵۳
۲
(قیامه/ ۵)

علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- قَولُهُ بَلْ یُرِیدُ الْإِنْسانُ لِیَفْجُرَ أَمامَهُ قَالَ یُقَدِّمُ الذَّنْبَ وَ یُؤَخِّرُ التَّوْبَهًَْ وَ یَقُولُ سَوْفَ أَتُوبُ.

علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- بَلْ یُرِیدُ الْإِنْسانُ لِیَفْجُرَ أَمامَهُ یعنی اینکه گناه می‌کند و توبه را به تأخیر می‌اندازد و با خودش می‌گوید: «توبه خواهم کرد».

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۲۰۴
القمی، ج۲، ص۳۹۶/ نورالثقلین/ البرهان
۳
(قیامه/ ۵)

الصّادق (علیه السلام)- عَنِ الْحَلَبِیِّ قَالَ: سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) یَقْرَأُ بَلْ یُرِیدُ الْإِنْسَانُ لِیَفْجُرَ أَمَامَهُ أَیْ یُکَذِّبَهُ.

امام صادق (علیه السلام)- حلبی گوید: شنیدم امام صادق (علیه السلام) می‌فرمود: بَلْ یُرِیدُ الْإِنْسانُ لِیَفْجُرَ أَمامَهُ یعنی اینکه وی را تکذیب کند.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۲۰۴
تأویل الآیات الظاهرهًْ، ص۷۱۶/ البرهان
۴
(قیامه/ ۵)

الأئمّه (علیه السلام)- إِنَّ قَوْلَهُ عَزَّوَجَلَّ یُرِیدُ الْإِنْسَانُ لِیَفْجُرَ أَمَامَهُ قَالَ یُرِیدُ أَنْ یَفْجُرَ أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام) یَعْنِی یَکِیدَهُ.

ائمّه (علیهم السلام)- منظور از این آیه: بَلْ یُرِیدُ الْإِنسَانُ لِیَفْجُرَ أَمَامَهُ، این است که می‌خواهد علیه امیرالمؤمنین (علیه السلام) فجور کند، یعنی اینکه مکر و توطئه‌چینی کند.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۲۰۴
تأویل الآیات الظاهرهًْ، ص۷۱۶/ البرهان
۵
(قیامه/ ۵)

الباقر (علیه السلام)- لَمَّا نَزَلَتْ هَذِهِ الْآیَهًُْ بَلْ یُرِیدُ الْإِنْسانُ لِیَفْجُرَ أَمامَهُ دَخَلَ أَبُوبَکْرٍ عَلَی النَّبِیِّ (صلی الله علیه و آله) فَقَالَ لَهُ سَلِّمْ عَلَی عَلِیٍّ (علیه السلام) بِإِمْرَهًِْ الْمُؤْمِنِینَ فَقَالَ مِنَ اللَّهِ وَ مِنْ رَسُولِهِ قَالَ مِنَ اللَّهِ وَ مِنْ رَسُولِهِ ثُمَّ دَخَلَ عُمَرُ قَالَ سَلِّمْ عَلَی عَلِیٍّ (علیه السلام) بِإِمْرَهًِْ الْمُؤْمِنِینَ فَقَالَ مِنَ اللَّهِ وَ مِنْ رَسُولِهِ قَالَ مِنَ اللَّهِ وَ مِنْ رَسُولِهِ فَقَالَ ثُمَّ نَزَلَتْ یُنَبَّؤُا الْإِنْسانُ یَوْمَئِذٍ بِما قَدَّمَ وَ أَخَّرَ قَالَ مَا قَدَّمَ مِمَّا أُمِرَ بِهِ وَ مَا أَخَّرَ مِمَّا لَمْ یَفْعَلْهُ لَمَّا أُمِرَ بِهِ مِنَ السَّلَامِ عَلَی عَلِیٍّ (علیه السلام) بِإِمْرَهًِْ الْمُؤْمِنِینَ.

امام باقر (علیه السلام)- هنگامی‌که این آیه نازل شد: بَلْ یُرِیدُ الْإِنْسانُ لِیَفْجُرَ أَمامَهُ، ابوبکر نزد پیامبر (صلی الله علیه و آله) آمد. پیامبر (صلی الله علیه و آله) به او فرمود: «بر علی (علیه السلام) به‌عنوان امیرمؤمنان سلام کن». گفت: «[این دستور] از طرف خدا و از طرف رسول او است»؟ فرمود: «از طرف خدا و از طرف رسول او است». سپس عمر وارد شد. فرمود: «بر علی (علیه السلام) به‌عنوان امیرمؤمنان سلام کن». گفت: «[این دستور] از طرف خدا و از طرف رسول او است»؟ فرمود: «از طرف خدا و از طرف رسول او است». سپس نازل شد: یُنَبَّؤُا الْإِنْسانُ یَوْمَئِذٍ بِماقَدَّمَ وَ أَخَّرَ. (قیامت/۱۳)» آنچه پیش فرستاده [که عبارت است] از چیزهایی که به او دستور داده شده و آنچه تأخیر انداخته [که عبارت است] از چیزهایی که انجام نداده هنگامی‌که به او دستور داده شد که بر علی (علیه السلام) به‌عنوان امیرمؤمنان سلام کند.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۲۰۴
بحارالأنوار، ج۳۷، ص۳۲۸/ الیقین، ص۴۰۷
بیشتر