آیه ۳۶ - سوره قیامه

امام صادق (علیه السلام)- محمّدبن‌عمّاره از پدرش نقل می‌کند که گوید: از امام صادق (علیه السلام) پرسیدم: «چرا و برای چه جهتی خداوند بشر را خلق نمود»؟ فرمود: «خدای تعالی بشر را عبث و بیهوده نیافریده و آن‌ها را مهمل وانگذارده بلکه [ایشان را تکلیف به انجام‌دادن عبادات فرموده و آنان را محاسبه خواهد نمود و] خلق فرمود آن‌ها را برای اظهار قدرت خود، و ایشان را به اطاعت و بندگی خود تکلیف فرموده تا مستوجب و مستحق بهشت شوند، و خلق نفرموده ایشان را که منفعت و سودی ببرد، و یا به سبب ایشان دفع سوء و ضرری از خود بنماید، بلکه آنان را آفریده که منفعت به ایشان برساند و متنعم به نعمت‌های همیشگی آخرت خود گرداند».

ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- أَ یَحْسَبُ الْإِنْسانُ منظور ابوجهل است. أَنْ یُتْرَکَ سُدیً بدون تکلیف که به او امر و نهی نمی‌شود.