آیه ۱۷ - سوره انسان

آیه وَ يُسْقَوْنَ فيها كَأْساً كانَ مِزاجُها زَنْجَبيلاً [17]

و در آنجا از جام‌هايي سيراب مي‌شوند لبريز [از شراب طهوري] كه آميخته با زنجبيل است.

۱
(انسان/ ۱۷)

ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- کُلُّ مَا ذَکَرَ اللَّهُ فِی الْقُرْآنِ مِمَّا فِی الْجَنَّهًِْ وَ سَمَّاهُ، لَیْسَ لَهُ مَثَلٌ فِی الدُّنْیَا لَکِنْ سَمَّاهُ اللَّهُ بِالِاسْمِ الَّذِی یُعْرَفُ وَ الزَّنْجَبِیلُ مِمَّا کَانَتِ الْعَرَبُ تَسْتَطِیبُهُ فَلِذَلِکَ ذَکَرَهُ اللَّهُ فِی الْقُرْآنِ وَ وَعَدَهُمْ أَنَّهُمْ یُسْقَوْنَ فِی الْجَنَّهًِْ الْکَأْسَ الْمَمْزُوجَهًَْ بِزَنْجَبِیلِ الْجَنَّهًِْ.

ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- هرچیزی که خداوند در قرآن از نعمت‌های بهشتی بیان فرمود و نام برد، در دنیا مانندی ندارد لکن خداوند آن را به اسمی که شناخته شده است، نامگذاری کرده و زَنْجَبیلاً از چیزهایی است که خوشایند عرب بود؛ به همین خاطر خداوند آن را در قرآن بیان فرمود و به آن‌ها وعده داد که در بهشت از جام‌های آمیخته با زنجبیل بهشت سیراب می‌شوند.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۲۶۰
بحرالعرفان، ج۳، ص۷۳
بیشتر