آیه ۲ - سوره انسان

آیه إِنَّا خَلَقْنَا الْإِنْسانَ مِنْ نُطْفَةٍ أَمْشاجٍ نَبْتَليهِ فَجَعَلْناهُ سَميعاً بَصيراً [2]

ما انسان را از نطفه به هم آميخته‌اي آفريديم، و او را مي‌آزماييم؛ [بدين‌جهت] او را شنوا و بينا قرار داديم.

۱
(انسان/ ۲)

علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- إِنَّا خَلَقْنَا الْإِنْسانَ مِنْ نُطْفَهًٍْ أَمْشاجٍ نَبْتَلِیهِ أَیْ نَخْتَبِرُه.

علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- إِنَّا خَلَقْنَا الْإِنسَانَ مِن نُّطْفَةٍ أَمْشَاجٍ نَّبْتَلِیهِ، او را امتحان می‌کنیم.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۲۳۴
القمی، ج۲، ص۳۹۸/ البرهان/ بحارالأنوار، ج۵۷، ص۳۷۶
۲
(انسان/ ۲)

الباقر (علیه السلام)- فِی رِوَایَهًِْ أَبِی‌الْجَارُود عَنْ أَبِی‌جَعْفَرٍ (علیه السلام) فِی قَوْلِهِ أَمْشاجٍ قَالَ مَاءُ الرَّجُلِ وَ مَاءُ الْمَرْأَهًِْ اخْتَلَطَا جَمِیعاً.

امام باقر (علیه السلام)- در روایت ابوالجارود از امام باقر (علیه السلام) درباره‌ی آیه: أَمْشَاجٍ نَّبْتَلِیهِ، آمده است که: «آب مرد و زن با همدیگر آمیخته شد».

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۲۳۶
بحارالأنوار، ج۵۷، ص۳۷۶/ القمی، ج۲، ص۳۹۸/ نورالثقلین/ البرهان/ بحارالأنوار، ج۵۷، ص۳۸۴؛ «یختلطان» بدل «إختلطا جمیعا»
۳
(انسان/ ۲)

ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- أَمْشَاجٍ أَیْ أَخْلَاطٍ مِنْ مَاءِ الرَّجُلِ وَ مَاءِ الْمَرْأَهًِْ فِی الرَّحِمِ فَأَیُّهُمَا عَلَا صَاحِبَهُ کَانَ الشَّبَهُ لَهُ.

ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- أَمْشاجٍ یعنی مخلوط‌شدن آب مرد و زن در رحم، پس هرکدام از آن‌ها بر دیگری غلبه داشته باشد کودک شبیه آن می‌شود.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۲۳۶
بحارالأنوار، ج۵۷، ص۳۲۸
۴
(انسان/ ۲)

ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- عَنِ ابْنِ‌عَبَّاسٍ (رحمة الله علیه) فِی قَوْلِهِ مِنْ نُطْفَةٍ أَمْشاجٍ قَالَ مُخْتَلِفَهًِْ الْأَلْوَانِ.

ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- مِنْ نُطْفَةٍ أَمْشاجٍ یعنی چند رنگ.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۲۳۶
بحارالأنوار، ج۵۷، ص۳۸۴
۵
(انسان/ ۲)

أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- عالِمُ الْغَیْبِ مِنْ ضَمَائِرِ الْمُضْمِرِینَ . . . وَ مَحَطِّ الْأَمْشَاجِ مِنْ مَشَارِبِ الْأَصْلَابِ.

امام علی (علیه السلام)- خداوند بر کسانی که راز خود را پنهان کنند عالم و داناست ... به رحم‌هایی که نطفه‌های آمیخته به خون که از صلب‌ها بیرون شده در آن قرار گیرد.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۲۳۶
نورالثقلین
بیشتر