آیه وَ إِذَا الْبِحارُ فُجِّرَتْ [3]
و آن زمان‌كه درياها به هم بپيوندند.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- وَ إِذَا الْبِحارُ فُجِّرَتْ قَالَ تَتَحَوُّلُ نِیرَانا.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- وَ إِذَا الْبِحَارُ فُجِّرَتْ منظور این است که به آتش تبدیل می‌شوند.
أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- عَنْ جَعْفَرِ‌بْنِ‌مُحَمَّدٍ (علیه السلام) عَنْ أَبِیهِ (علیه السلام) عَنْ جَدِّهِ عَلِیِّ‌بْنِ‌الْحُسَیْنِ (علیه السلام) عَنْ أَبِیهِ (علیه السلام) عَنْ عَلِیِّ‌بْنِ‌أَبِی طَالِبٍ (علیه السلام) أَنَّهُ سُئِلَ عَنْ قَوْلِ اللَّهِ وَ إِذَا الْبِحارُ فُجِّرَتْ فَقَالَ هِیَ سَبْعَهًُْ أَبْحُرٍ فَتَصِیرُ بَحْراً وَاحِداً قَالَ فَیَجْعَلُهَا اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی یَوْمَ الْقِیَامَهًِْ فِی قَعْرِ إِبْهَامِ مَلَکٍ یُقَالُ لَهُ صیلفا.
امام علی (علیه السلام)- از علی (علیه السلام) درباره‌ی این قول خداوند متعال: وَ إِذَا الْبِحارُ فُجِّرَتْ سؤال شد. فرمود: «آن‌ها هفت دریا هستند که تبدیل به یک دریا می‌شوند». فرمود: «خداوند تبارک‌وتعالی آن (یک دریا) را در روز قیامت در انتهای انگشت فرشته‌ای که به او صیلفا گفته می‌شود، قرار می‌دهد».