آیه وَ أَنّا لَمّا سَمِعْنَا الْهُدى آمَنّا بِهِ فَمَنْ يُؤْمِنْ بِرَبِّهِ فَلا يَخافُ بَخْساً وَ لا رَهَقاً [13]
و اينكه ما هنگامى‌كه هدايت [قرآن] را شنيديم به آن ايمان آورديم؛ و هركس به پروردگارش ايمان بياورد، نه از نقصان [در پاداش] مى‌ترسد و نه از ستم [در مجازات].
الکاظم (علیه السلام)- عَنْ مُحَمَّدِ‌بْنِ‌الْفُضَیْلِ عَنْ أَبِی‌الْحَسَنِ‌الْمَاضِی (علیه السلام) قَال ... قَوْلُهُ: لَمَّا سَمِعْنَا الْهُدی آمَنَّا بِهِ قَالَ الْهُدَی الْوَلَایَهًُْ آمَنَّا بِمَوْلَانَا فَمَنْ آمَنَ بِوَلَایَهًِْ مَوْلَاهُ فَلا یَخافُ بَخْساً وَ لا رَهَقاً قُلْتُ تَنْزِیلٌ قَالَ: لَا تَأْوِیلٌ.
امام کاظم (علیه السلام)- محمّدبن‌فضیل گوید: از امام کاظم (علیه السلام) درباره‌ی آیه: ... لَمَّا سَمِعْنَا الْهُدی آمَنَّا بِهِ پرسیدم. فرمود: «هدایت در آیه‌ی ولایت است، یعنی به مولایمان ایمان آوردیم. هرکس به مولای خود ایمان آورد، فَلَا یَخَافُ بَخْسًا وَلَا رَهَقًا». گفتم: «این طور نازل شده است»؟ فرمود: «نه این تأویل آیه است».
علی‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- فَلا یَخافُ بَخْساً وَ لا رَهَقاً الْبَخْسُ النُّقْصَانُ وَ الرَّهَقُ الْعَذَاب.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- فَلا یَخافُ بَخْساً وَ لا رَهَقاً؛ کاستی بخس است و رهق عذاب».
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- مَعْنَاهُ فَلَا یَخَافُ نَقْصاً فِی حَسَنَاتِهِ وَ لَا زِیَادَهًًْ فِی سَیِّئَاتِهِ.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- معنای آیه این است که نگران کم‌شدن نیکی‌هایش و زیادشدن بدی‌هایش نیست.