آیه لِيَعْلَمَ أَنْ قَدْ أَبْلَغُوا رِسالاتِ رَبِّهِمْ وَ أَحاطَ بِما لَدَيْهِمْ وَ أَحْصى كُلَّ شَيْءٍ عَدَداً [28]
تا معلوم شود پيامبرانش رسالت‌هاى پروردگارشان را ابلاغ كرده‌اند؛ و او به آنچه نزد آنهاست احاطه دارد و همه چيز را احصا كرده است.
الصّادق (علیه السلام)- عَنْ أَبِی‌خُنَیْسٍ الْکُوفِیِّ قَال حَضَرْتُ مَجْلِسَ الصَّادِقِ (علیه السلام) وَ عِنْدَهُ جَمَاعَهًٌْ مِنَ النَّصَارَی فَقَالُوا فَضْلُ مُوسَی وَ عِیسَی (علیها السلام) وَ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) سَوَاءٌ لِأَنَّهُمْ (علیهم السلام) أَصْحَابُ الشَّرَائِعِ وَ الْکُتُبِ فَقَالَ الصَّادِقُ (علیه السلام) إِنَّ مُحَمَّداً (صلی الله علیه و آله) أَفْضَلُ مِنْهُمَا وَ أَعْلَمُ وَ لَقَدْ أَعْطَاهُ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی مِنَ الْعِلْمِ مَا لَمْ یُعْطِ غَیْرَهُ فَقَالُوا آیَهًٌْ مِنْ کِتَابِ اللَّهِ تَعَالَی نَزَلَتْ فِی هَذَا قَالَ (علیه السلام) نَعَمْ قَوْلُهُ تَعَالَی: وَ کَتَبْنا لَهُ فِی الْأَلْواحِ مِنْ کُلِّ شَیْءٍ وَ قَوْلُهُ تَعَالَی لِعِیسَی (علیه السلام): وَ لِأُبَیِّنَ لَکُمْ بَعْضَ الَّذِی تَخْتَلِفُونَ فِیهِ وَ قَوْلُهُ تَعَالَی لِلسَّیِّدِ الْمُصْطَفَی (صلی الله علیه و آله): وَجِئْنا بِکَ شَهِیداً عَلی هؤُلاءِ وَ نَزَّلْنا عَلَیْکَ الْکِتابَ تِبْیاناً لِکُلِّ شَیْءٍ وَ قَوْلُهُ تَعَالَی: لِیَعْلَمَ أَنْ قَدْ أَبْلَغُوا رِسالاتِ رَبِّهِمْ وَ أَحاطَ بِما لَدَیْهِمْ وَ أَحْصی کُلَّ شَیْءٍ عَدَداً فَهُوَ وَ اللهُ أَعْلَمُ مِنْهُمَا وَ لَوْ حَضَرَ مُوسَی وَ عِیسَی (علیها السلام) بِحَضْرَتِی وَ سَأَلَانِی لَأَجَبْتُهُمَا وَ سَأَلْتُهُمَا مَا أَجَابَا.
امام صادق (علیه السلام)- ابوخنیس‌کوفی گفت: خدمت امام صادق (علیه السلام) رسیدم گروهی از نصرانیان در خدمت ایشان بودند. مدّعی بودند که مقام موسی و عیسی و محمّد (علیهم السلام) مساوی است چون همه‌ی آن‌ها دارای شریعت و کتاب آسمانی هستند. امام صادق (علیه السلام) فرمود: «حضرت محمّد (صلی الله علیه و آله) بهتر از آن دو است و داناتر. خداوند به او آنقدر علم عطا فرموده که به دیگری نداده است». گفتند: «آیا آیه‌ای در قرآن هست که شاهد بر این مطلب باشد»؟ فرمود: «آری این آیه: و برای او در الواح اندرزی از هر موضوعی نوشتیم. (اعراف/۱۴۵) و این آیه که به عیسی (علیه السلام) می‌فرماید: تا برخی از آنچه را که در آن اختلاف دارید روشن کنم. (زخرف/۶۳) و فرمایش خداوند به حضرت محمّد (صلی الله علیه و آله) که می‌فرماید: گواهی از خودشان بر آن‌ها برمی‌انگیزیم و تو را گواه بر آنان قرار می‌دهیم! و ما این کتاب را بر تو نازل کردیم که بیانگر همه چیز است. (نحل/۸۹) و این آیه لِیَعْلَمَ أَنْ قَدْ أَبْلَغُوا رِسالاتِ رَبِّهِمْ وَ أَحاطَ بِما لَدَیْهِمْ وَ أَحْصی کُلَّ شَیْءٍ عَدَداً به خدا قسم حضرت محمّد (صلی الله علیه و آله) داناتر از هر دوی آن‌ها است اگر حضرت موسی و عیسی (علیها السلام) پیش من بیایند و سؤال از من بنمایند به آن‌ها جواب می‌دهم و سؤال می‌کنم، جواب نمی‌دهند».
أمیرالمومنین (علیه السلام)- فِی جَوَابِ أَسْئِلَهًِْ الزِّنْدِیقِ الْمُنْکِرِ لِلْقُرْآنِ عَنْ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام) أَنَّهُ قَالَ مَعْنَی قَوْلِه ... وَ قَوْلُهُ وَ هُوَ الَّذِی فِی السَّماءِ إِلهٌ وَ فِی الْأَرْضِ إِلهٌ وَ قَوْلُهُ وَ هُوَ مَعَکُمْ أَیْنَ ما کُنْتُمْ وَ قَوْلُهُ ما یَکُونُ مِنْ نَجْوی ثَلاثَةٍ إِلَّا هُوَ رابِعُهُمْ فَإِنَّمَا أَرَادَ بِذَلِکَ اسْتِیلَاءَ أُمَنَائِهِ بِالْقُدْرَهًِْ الَّتِی رَکَّبَهَا فِیهِمْ عَلَی جَمِیعِ خَلْقِهِ وَ أَنَّ فِعْلَهُمْ فِعْلُه.
امام علی (علیه السلام)- او کسی است که در آسمان معبود است و در زمین معبود. (زخرف/۸۴) و فرمود: و هرجا باشید او با شما است. (حدید/۴) هیچ‌گاه سه نفر با هم نجوا نمی‌کنند مگر اینکه خداوند چهارمین آنهاست. (مجادله/۷) که منظور از آن، چیرگی امنای او بر تمامی آفریدگانش با قدرتی است که او در وجود آنان نهاده است و این‌گونه فعل آنان، فعل اوست.
أمیرالمومنین (علیه السلام)- عَنْ عَاصِمِ‌بْنِ‌حُمَیْدٍ عَنْ أَبِی‌جَعْفَرٍ‌الْبَاقِرِ (علیه السلام) قَالَ قَالَ أَمِیرُ‌الْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام) ... أَنَا أَسْمَاءُ اللَّهِ الْحُسْنَی وَ أَمْثَالُهُ الْعُلْیَا وَ آیَاتُهُ الْکُبْرَی وَ أَنَا صَاحِبُ الْجَنَّهًِْ وَ النَّارِ أُسْکِنُ أَهْلَ الْجَنَّهًِْ الْجَنَّهًَْ وَ أُسْکِنُ أَهْلَ النَّارِ النَّارَ وَ إِلَیَّ تَزْوِیجُ أَهْلِ الْجَنَّهًِْ وَ إِلَیَّ عَذَابُ أَهْلِ النَّارِ وَ إِلَیَّ إِیَابُ الْخَلْقِ جَمِیعاً ... وَ أَنَا الْإِیَابُ الَّذِی یَئُوبُ إِلَیْهِ کُلُّ شَیْءٍ بَعْدَ الْقَضَاءِ وَ إِلَیَّ حِسَابُ الْخَلْقِ جَمِیعاً وَ أَنَا قَسِیمُ النَّارِ وَ أَنَا خَازِنُ الْجِنَانِ ... وَ أَنَا الَّذِی أَحْصَیْتُ کُلَّ شَیْءٍ عَدَداً بِعِلْمِ اللَّهِ الَّذِی أَوْدَعَنِیهِ، وَ بِسِرِّهِ الَّذِی أَسَرَّهُ إِلَی مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) وَ أَسَرَّهُ النَّبِیُّ (صلی الله علیه و آله) إِلَیَّ وَ أَنَا الَّذِی أَنْحَلَنِی رَبِّی اسْمَهُ وَ کَلِمَتَهُ وَ حِکْمَتَهُ وَ عِلْمَهُ وَ فَهْمَهُ.
امام علی (علیه السلام)- من اسم‌های نیکوی خداوند، مثَل‌های بلند مرتبه او و بزرگ‌ترین معجزه‌های او هستم و من صاحب بهشت و جهنّم هستم؛ اهل بهشت را در بهشت و اهل آتش را در آتش ساکن می‌کنم و عقد ازدواج اهل بهشت با من است و عذاب‌کردن اهل آتش با من است و بازگشت همه‌ی خلق به‌سوی من است و من بازگشتی هستم که همه چیز بعد از داوری و صدور حکم [در قیامت] به‌سوی او باز می‌گردد و حساب همه‌ی خلق به‌سوی من است ... من تقسیم‌کننده‌ی آتش [جهنّم] هستم و من خزانه‌دار بهشتم... و من کسی هستم که همه چیز را برشمرده‌ام با علمی که خداوند آن را به من سپرد و با سرّی که آن را پنهانی به محمّد (صلی الله علیه و آله) گفت و پیامبر (صلی الله علیه و آله) آن را پنهانی به من گفت. من کسی هستم که پروردگارم اسمش، کلامش، حکمتش، علمش و فهمش را به من بخشید».
أمیرالمومنین (علیه السلام)- أَنَا الَّذِی أَحْصَیْتُ کُلَّ شَیْءٍ عَدَداً بِعِلْمِ اللَّهِ الَّذِی أَوْدَعَنِیهِ.
امام علی (علیه السلام)- من کسی هستم که همه چیز را با علمی که خداوند آن را به من سپرد برشمرده‌ام.