آیه يَهْدِي إِلَى الرُّشْدِ فَآمَنّا بِهِ وَ لَنْ نُشْرِكَ بِرَبِّنا أَحَداً [2]
كه به راه راست هدايت مى‌كند، پس ما به آن ايمان آورده‌ايم و هرگز كسى را همتاى پروردگارمان قرارنمى‌دهيم.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- یَهْدِی إِلَی الرُّشْدِ فَآمَنَّا بِهِ وَ لَنْ نُشْرِکَ بِرَبِّنَا أَحَداً عَنْ عَلْقَمَهًَْ بْنِ قَیْسٍ قَالَ: قُلْتُ لِعَبْدِ اللهِ بْنِ مَسْعُودٍ: مَنْ کَانَ مِنْکُمْ مَعَ النَّبِیِّ (صلی الله علیه و آله) لَیْلَهًَْ الْجِنِّ؟ فَقَالَ: مَا کَانَ مِنَّا مَعَهُ أَحَدٌ؛ فَقَدْنَاهُ ذَاتَ لَیْلَهًٍْ وَ نَحْنُ بِمَکَّهًَْ فَقُلْنَا: اغْتِیلَ رَسُولُ اللهِ (صلی الله علیه و آله) أَوِ اسْتُطِیرَ. فَانْطَلَقْنَا نَطْلُبُهُ مِنَ الشِّعَابِ فَلَقِینَاهُ مُقْبِلًا مِنْ نَحْوِ حِرَاءَ، فَقُلْنَا: یَا رَسُولَ اللهِ (صلی الله علیه و آله) أَیْنَ کُنْتَ؟ لَقَدْ أَشْفَقْنَا عَلَیْکَ. وَ قُلْنَا لَهُ: بِتْنَا اللَّیْلَهًَْ بِشَرِّ لَیْلَهًٍْ بَاتَ بِهَا قَوْمٌ حِینَ فَقَدْنَاکَ. فَقَالَ لَنَا: إِنَّهُ أَتَانِی دَاعِی الْجِنِّ فَذَهَبْتُ أَقْرَأُهُمُ الْقُرْآنَ. فَذَهَبَ بِنَا فَأَرَانَا آثَارَهُمْ وَ آثَارَ نِیرَانِهِمْ. فَأَمَّا أَنْ یَکُونَ صَحِبَهُ مِنَّا أَحَدٌ فَلَمْ یَصْحَبْهُ. وَ عَنْ أَبِی رَوْقٍ قَالَ: هُمْ تِسْعَهًُْ نَفَرٍ مِنَ الْجِنِّ. قَالَ أَبُوحَمْزَهًَْ الثُّمَالِیُّ: وَ بَلَغَنَا أَنَّهُمْ مِنْ بَنِی الشَّیْبَانِ وَ هُمْ أَکْثَرُ الْجِنِّ عَدَداً وَ هُمْ عَامَّهًُْ جُنُودِ إِبْلِیسَ. وَ قِیلَ: کَانُوا سَبْعَهًَْ نَفَرٍ مِنْ جِنِّ نَصِیبَیْنَ رَآهُمُ النَّبِیُّ (صلی الله علیه و آله) فَآمَنُوا بِهِ وَ أَرْسَلَهُمْ إِلَی سَائِرِ الْجِنِّ.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- یَهْدِی إِلَی الرُّشْدِ فَآمَنَّا بِهِ وَ لَنْ نُشْرِکَ بِرَبِّنا أَحَداً؛ علقمةبن‌قیس گفت: «به عبدالله‌بن‌مسعود گفتم: «چه کسی از شما در شب جنّیان با پیامبر (صلی الله علیه و آله) بود»؟ گفت: «کسی از ما با او نبود. ما مکّه بودیم که شبی او را گم کردیم. گفتیم: «رسول خدا (صلی الله علیه و آله) با مکر و حیله [مشرکان] کشته شد یا او را با شتاب بردند»؛ پس رفتیم تا او را در دره‌ها [و کوه‌های مکّه] جستجو کنیم ولی با او ملاقات کردیم درحالی‌که از طرف [غار] حرا می‌آمد. عرض کردیم: «ای رسول خدا (صلی الله علیه و آله)! کجا بودی؟ نگران شما شدیم». و به او عرض کردیم: «وقتی شما را گم کردیم، آن شب خوابیدیم در بدترین شبی که قومی در آن شب خوابیده باشد». به ما فرمود: «دعوت‌کننده‌ای از طرف جن نزد من آمد و من رفتم تا برای آن‌ها قرآن بخوانم». سپس ما را برد و آثار آن‌ها و آثار آتش آن‌ها را به ما نشان داد و امّا اینکه از ما کسی با او همراه باشد، با او همراهی نکرده است». و [ابی روق] گفت: «آن‌ها نه نفر از جن بودند». ابوحمزه ثمالی گفت: «به ما رسیده است که آن‌ها از [قبیله] بنیالشیبان هستند و آن‌ها بیشترین تعداد را در میان جنّیان دارند و آن‌ها عموم لشکریان ابلیس هستند». و گفته شده است: «هفت‌نفر از جنّیان [قبیله‌ی] «نصیبین» بودند که به او ایمان آوردند و پیامبر (صلی الله علیه و آله) آن‌ها را به‌سوی سایر جن‌ها فرستاد».