آیه إِنَّا لَمَّا طَغَى الْماءُ حَمَلْناكُمْ فِي الْجارِيَةِ [11]
و هنگامى كه آب طغيان كرد، شما را سوار بر كشتى كرديم.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- إِنَّا لَمَّا طَغَی الْماءُ حَمَلْناکُمْ فِی الْجارِیَةِ یَعْنِی أَمِیرَالْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام) وَ أَصْحَابَه.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- إِنَّا لَمَّا طَغَی المَاء حَمَلْنَاکُمْ فِی الجَارِیَةِ، منظور، امیرالمؤمنین (علیه السلام) و یاران اوست.
أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- لَمْ تَنْزِلْ قَطْرَهًٌْ مِنْ مَاءٍ إِلَّا بِمِکْیَالٍ عَلَی یَدِ مَلَکٍ إِلَّا یَوْمَ الطُّوفَانِ فَإِنَّهُ أُذِنَ لَهَا دُونَ الْخُزَّانِ فَخَرَجَتْ وَ ذَلِکَ قَوْلُهُ إِنَّا لَمَّا طَغَی الْماءُ.
امیرالمؤمنین (علیه السلام)- قطره‌ای آب جز با پیمانه به دست فرشته فرود نمی‌آید مگر در طوفان نوح (علیه السلام) که به او اجازه رسید بدون توجّه به دربانان بیرون آید و این است معنی سخن خداوند متعال: إِنَّا لَمَّا طَغَی الْماءُ.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- مَا أَرْسَلَ اللَّهُ شَیْئاً مِنْ رِیحٍ أَوْ مَاءٍ إِلَّا بِمِکْیَالٍ إِلَّا یَوْمَ نُوحٍ وَ یَوْمَ عَادٍ فَأَمَّا یَوْمُ نُوحٍ فَإِنَّ الْمَاءَ طَغَی عَلَی خُزَّانِهِ فَلَمْ یَکُنْ لَهُمْ عَلَیْهِ سَبِیلٌ ثُمَّ قَرَأَ إِنَّا لَمَّا طَغَی الْماء.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- خداوند هیچ باد و آبی را مگر به پیمانه جز در طوفان نوح (علیه السلام) و هلاک قوم عاد، نفرستاد. امّا در طوفان آب بر نگهبانانش سرکشی کرد و نتوانستند جلوی آن را بگیرند. سپس خواند: إِنَّا لَمَّا طَغَی الْماءُ.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- حَمَلْنَاکُمْ أَیْ حَمَلْنَا آبَائَکُمْ فِی السَّفِینَهًْ.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- حَمَلْناکُمْ یعنی پدرانتان را بر کشتی سوار کردیم.