آیه ۱۶ - سوره حاقه

آیه وَ انْشَقَّتِ السَّماءُ فَهِيَ يَوْمَئِذٍ واهِيَةٌ [16]

و آسمان از هم مى‌شكافد و آنگاه سست مى‌گردد [و فرو مى‌ريزد].

۱
(حاقه/ ۱۶)

أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- إِنَّ بَعْدَ الْبَعْثِ مَا هُوَ أَشَدُّ مِنَ الْقَبْرِ یَوْمَ یَشِیبُ فِیهِ الصَّغِیرُ وَ یَسْکَرُ فِیهِ الْکَبِیرُ وَ یَسْقُطُ فِیهِ الْجَنِین ... إِنَّ فَزَعَ ذَلِکَ الْیَوْمِ لَیُرْهِبُ الْمَلَائِکَهًَْ الَّذِینَ لَا ذَنْبَ لَهُمْ وَ تَرْعُدُ مِنْهُ السَّبْعُ الشِّدَادُ وَ الْجِبَالُ الْأَوْتَادُ وَ الْأَرْضُ الْمِهَادُ وَ تَنْشَقُّ السَّمَاءُ فَهِیَ یَوْمَئِذٍ واهِیَةٌ.

امیرالمؤمنین (علیه السلام)- بندگان خدا! همانا پس از برانگیخته شدن از قبر با چیزی روبرو هستید که از [عذاب] قبر دشوارتر است، و آن روزی است که خردسال در آن روز پیرشود و بزرگسال و به مستی و بیهوشی درآید، و کودکان نارس در جنین بیفتند ... همانا ترس آن روز فرشتگانی را که گناهی ندارند به هراس اندازد، و آسمان‌های هفتگانه و کوه‌های استوار و زمین گسترده و گاهوار از بیم آن به لرزه افتند، و آسمان از هم می‌شکافد و آنگاه سست می‌گردد [و فرو می‌ریزد].

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۶، ص۵۲۶
بحارالأنوار، ج۷، ص۱۰۳
۲
(حاقه/ ۱۶)

علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- فَهِیَ یَوْمَئِذٍ واهِیَةٌ قَالَ بَاطِلَهًٌْ.

علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- فَهِیَ یَوْمَئِذٍ وَاهِیَةٌ، منظور باطل و عبث است.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۶، ص۵۲۶
القمی، ج۲، ص۳۸۳
بیشتر