آیه ۴۰ - سوره حاقه

آیه إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَريمٍ [40]

كه اين قرآن گفتار رسول بزرگوارى است.

۱
(حاقه/ ۴۰)

الکاظم (علیه السلام)- عَنْ مُحَمَّدِ‌بْنِ‌الْفُضَیْلِ عَنْ أَبِی‌الْحَسَنِ الْمَاضِی (علیه السلام) قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّوَجَلّ ... إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ کَرِیمٍ قَالَ یَعْنِی جَبْرَئِیلَ (علیه السلام) عَنِ اللَّهِ فِی وَلَایَهًِْ عَلِیٍّ (علیه السلام) قَالَ قُلْتُ وَ ما هُوَ بِقَوْلِ شاعِرٍ قَلِیلًا ما تُؤْمِنُونَ قَالَ قَالُوا إِنَّ مُحَمَّداً (صلی الله علیه و آله) کَذَّابٌ عَلَی رَبِّهِ وَ مَا أَمَرَهُ اللَّهُ بِهَذَا فِی عَلِیٍّ فَأَنْزَلَ اللَّهُ بِذَلِکَ قُرْآناً فَقَالَ إِنَّ وَلَایَهًَْ عَلِیٍّ (علیه السلام) تَنْزِیلٌ مِنْ رَبِّ الْعالَمِینَ. وَ لَوْ تَقَوَّلَ عَلَیْنا مُحَمَّدٌ (صلی الله علیه و آله) بَعْضَ الْأَقاوِیلِ*لَأَخَذْنا مِنْهُ بِالْیَمِینِ* ثُمَّ لَقَطَعْنا مِنْهُ الْوَتِینَ ثُمَّ عَطَفَ الْقَوْلَ فَقَالَ إِنَّ وَلَایَهًَْ عَلِیٍّ لَتَذْکِرَةٌ لِلْمُتَّقِینَ لِلْعَالَمِینَ وَ إِنَّا لَنَعْلَمُ أَنَّ مِنْکُمْ مُکَذِّبِینَ. وَ إِنَّ عَلِیّاً (علیه السلام) لَحَسْرَةٌ عَلَی الْکافِرِینَ. وَ إِنَّ وَلَایَتَهُ لَحَقُّ الْیَقِینِ. فَسَبِّحْ یَا مُحَمَّدُ (صلی الله علیه و آله) بِاسْمِ رَبِّکَ الْعَظِیمِ یَقُولُ اشْکُرْ رَبَّکَ الْعَظِیمَ الَّذِی أَعْطَاکَ هَذَا الْفَضْلَ.

امام کاظم (علیه السلام)- محمّدبن‌فضیل گوید: از امام کاظم (علیه السلام) منظور این آیه: إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ کَرِیمٍ را از ایشان پرسیدم. فرمود: «منظور آن چیزی است که جبرئیل از جانب خداوند درباره‌ی ولایت علی (علیه السلام) نازل کرد». عرض کردم: «منظور از این آیه: وَ مَا هُوَ بِقَوْلِ شَاعِرٍ قَلِیلًا مَا تُؤْمِنُونَ چیست؟ فرمود: «گفتند: که محمّد (صلی الله علیه و آله) حرف‌های دروغ به خداوند نسبت می‌دهد و خداوند چنین امر و فرمایشی درباره‌ی علی (علیه السلام) به وی نداده است. بنابراین خداوند آیاتی را نازل کرد و فرمود: ولایت علی (علیه السلام) کلامی است که از سوی پروردگار عالمیان نازل شده است! اگر او سخنی دروغ بر ما می‌بست، ما او را با قدرت می‌گرفتیم، سپس رگ قلبش را قطع می‌کردیم. (حاقه/۴۶۴۳) سپس جمله را عطف کرد و فرمود: «همانا ولایت علی (علیه السلام) مسلّماً تذکری برای پرهیزگاران است!. (حاقه/۴۸) یعنی برای جهانیان و ما می‌دانیم که بعضی از شما [آن را] تکذیب می‌کنید!. (حاقه/۴۹) و همانا علی (علیه السلام) مایه‌ی حسرت کافران است!. (حاقه/۵۰) و همانا ولایت علی (علیه السلام) حق است، حال که چنین است به نام پروردگار بزرگت تسبیح گوی!. (حاقه/۵۲) و میفرماید: «پروردگار خویش را شکر کن که این فضل و نیکی را به تو عطا کرده است».

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۶، ص۵۴۸
الکافی، ج۱، ص۴۳۲/ بحارالأنوار، ج۲۴، ص۳۳۶ و تأویل الآیات الظاهرهًْ، ص۶۹۴ و المناقب، ج۳، ص۹۶ و نورالثقلین؛ فیهم: «قال قلت و ما هو بقول شاعر ... الی آخر» محذوف/ البرهان
بیشتر