آیه هُوَ اللهُ الَّذي لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ عالِمُ الْغَيْبِ وَ الشَّهادَةِ هُوَ الرَّحْمنُ الرَّحيمُ [22]
او خداوند يگانه‌اى است كه معبودى جز او نيست، داناى آشكار و نهان است، و اوست بخشنده و مهربان.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- مَنْ قَرَأَ خَوَاتِیمَ الْحَشْرِ مِنْ لَیْلٍ أَوْ نَهَارٍ فَقُبِضَ فِی ذَلِکَ الْیَوْمِ أَوِ اللَّیْلَهًْ، أَوْجَبَ اللَّهُ لَهُ الْجَنَّهًَْ.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- هرکس در شب یا روز آیه‌های پایان سوره‌ی حشر را بخواند و در آن روز یا شب از دنیا برود، خداوند بهشت را بر او واجب می‌گرداند.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- مَنْ قَرَأَ آخِرَ سُورَهًْ الْحَشْر غَفَرَ اللَّهُ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّر.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- هرکس آخر سوره‌ی حشر را بخواند خداوند همه‌ی گناهان پیشین و پسین [او را تا این شب] بیامرزد.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- مَنْ قَالَ حِینَ یُصْبِحُ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ أَعُوذُ بِاللَّهِ السَّمِیعِ الْعَلِیمِ مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ ثُمَّ قَرَأَ ثَلَاثَ آیَاتٍ مِنْ آخِرِ سُورَهًْ الْحَشْرِ وَکَّلَ اللَّهُ بِهِ سَبْعِینَ أَلْفَ مَلَکٍ یُصَلُّونَ عَلَیْهِ حَتَّی یُمْسِیَ وَ إِنْ مَاتَ ذَلِکَ الْیَوْمَ مَاتَ شَهِیداً وَ مَنْ قَالَهَا حِینَ یُمْسِی کَانَ بِتِلْکَ الْمَنْزِلَهًْ.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- هرکس هنگامی‌که صبح می‌کند، سه بار بخواند: «اعوذ بالله من الشیطان الرجیم و سه آیه از آخر سوره‌ی حشر را بخواند، خداوند بر او هفتاد هزار فرشته بگمارد که بر او درود می‌فرستند تا شب کند و چنانچه در آن روز بمیرد، شهید مرده است و هرکس هنگام شب بخواند، در همان جایگاه خواهد بود.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- اسْمُ اللَّهِ الْأَعْظَمُ فِی سِتَّهًْ آیَاتٍ فِی آخِرِ سُورَهًْ الْحَشْرِ.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- اسم اعظم خداوند در شش آیه‌ی آخر سوره‌ی حشر می‌باشد.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- {عَنْ أَبِی هُرَیْرَهًَْ قَالَ:} سَأَلْتُ حَبِیبِی رَسُولَ اللهِ (صلی الله علیه و آله) عَنِ اسْمِ اللَّهِ الْأَعْظَمِ؟ فَقَالَ: عَلَیْکَ بِآخِرِ سُورَهًْ الْحَشْرِ وَ أَکْثِرْ قِرَاءَتَهَا، فَأَعَدْتُ عَلَیْهِ فَعَادَ عَلَیَّ.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- ابوهریره گوید: از حبیبم رسول خدا درباره‌ی اسم اعظم خداوند پرسیدم. فرمود: «بر توست خواندن آیه‌ی آخر سوره‌ی حشر پس بسیار آن را بخوان، چند مرتبه همین سؤال را تکرار کردم، همان جواب را داد».
الصّادق (علیه السلام)- الْغَیْبُ مَا لَمْ یَکُنْ وَ الشَّهَادَةُ مَا قَدْ کَان.
امام صادق (علیه السلام)- منظور از کلام خداوند عزّوجلّ: عَالمُ الغَیْبِ والشَّهَادَةِ عالم غیب، یعنی آنچه نبوده است و شهادت یعنی آنچه بوده است، می‌باشد».