آیه ۲۰ - سوره سجدة

ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- کُلَّمَا أَرَادُوا أَن یَخْرُجُوا مِنْهَا [یعنی] از غم، أُعِیدُوا فِیها. هنگامی‌که فاسقان وارد جهنّم می‌شوند، به درون آن می‌افتند که پیمودنش هفتاد سال طول می‌کشد و هنگامی‌که به قعر آن می‌رسند، جهنّم با خروش خود آنان را از آنجا به بالا پرتاب می‌کند و چون به بالای آن می‌رسند، با عمودهای آهنین بر آنان کوفته می‌شود [و دوباره به درون جهنّم می‌افتند]. پس پیوسته حال آنان، این‌گونه است.

پیامبر (صلی الله علیه و آله)- وقتی‌که بنده یک جرعه شراب بنوشد خداوند او را به پنج چیز مبتلا می‌کند: اوّل سنگدل‌شدن، دوّم اینکه جبرئیل (علیه السلام) و میکائیل (علیه السلام) و اسرافیل (علیه السلام) و تمامی فرشتگان از او بیزاری می‌جویند، سوّم اینکه همه‌ی پیامبران و امامان (علیهم السلام) از او بیزاری می‌جویند، چهارم اینکه خداوندِ جبّار جلّ‌جلاله از او بیزاری می‌جوید و پنجمین کیفرش این کلام خداوند است [که فرمود]: وَأَمَّا الَّذِینَ فَسَقُوا فَمَأْواهُمُ النَّارُ کُلَّما أَرادُوا أَنْ یَخْرُجُوا مِنْها أُعِیدُوا فِیها وَ قِیلَ لَهُمْ ذُوقُوا عَذابَ النَّارِ الَّذِی کُنْتُمْ بِهِ تُکَذِّبُونَ.