آیه وَ سُيِّرَتِ الْجِبالُ فَكانَتْ سَراباً [20]
و كوه‌ها به حركت درمي‌آيد [و متلاشي مي‌شود] و به‌صورت سرابي خواهد شد.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- وَ سُیِّرَتِ الْجِبالُ فَکانَتْ سَراباً قَالَ: تُسَیَّرُ الْجِبَالُ مِثْلَ السَّرَابِ الَّذِی یَلْمَعُ فِی الْمَفَازَهًْ.
علی‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- و منظور از وَسُیِّرَتِ الْجِبَالُ فَکَانَتْ سَرَابًا، این است که کوه‌ها مانند سرابی که در صحراها برق می‌زند، حرکت می‌کنند.
أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- وَ تَذِلُ الشُّمُ الشَّوَامِخُ وَ الصُّمُّ الرَّوَاسِخُ فَیَصِیرُ صَلْدُهَا سَرَاباً {رَقْرَاقاً} رَقْرَقاً وَ مَعْهَدُهَا قَاعاً سَمْلَقاً.
امام علی (علیه السلام)- و کوه‌های بلند و صخره‌های پا برجا درهم ریزند، و جای آن‌ها را سراب موّاج و درخشان گیرد، آثار و بناها چون زمینی نرم و هموار شود.