آیه ثُمَّ جَعَلَ نَسْلَهُ مِنْ سُلالَةٍ مِنْ ماءٍ مَهِینٍ [8]
سپس نسل او را از عصاره‌اى از آب ناچیز و بى‌قدر آفرید.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- ثُمَّ جَعَلَ نَسْلَهُ أَیْ وُلْدَهُ مِنْ سُلالَةٍ وَ هُوَ الصَّفْوَهًُْ مِنَ الطَّعَامِ وَ الشَّرَابِ مِنْ ماءٍ مَهِینٍ قَالَ النُّطْفَهًُْ الْمَنِیُّ.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- ثُمَّ جَعَلَ نَسْلَهُ، یعنی فرزندانش را، مِنْ سُلالَةٍ [یعنی] از آمیزه‌ای [تشکیل یافته] از خوردنی و نوشیدنی [قرار داد]. [منظور از] مِنْ ماءٍ مَهِینٍ، نطفه‌ی منی است.