آیه كَلاَّ إِنَّها لَظى [15]
هرگز چنين نيست [كه با اين‌ها بتوان نجات يافت، آري] تنها شعله‌هاي سوزان آتش است.
الباقر (علیه السلام)- فِی رِوَایَهًِْ أَبِی‌الْجَارُودِ عَنْ أَبِی‌جَعْفَرٍ (علیه السلام) فِی قَوْلِهِ وَ إِنَّ جَهَنَّمَ لَمَوْعِدُهُمْ أَجْمَعِینَ فَوُقُوفُهُمْ عَلَی الصِّرَاطِ وَ أَمَّا لَها سَبْعَةُ أَبْوابٍ لِکُلِّ بابٍ مِنْهُمْ جُزْءٌ مَقْسُومٌ فَبَلَغَنِی وَ اللَّهُ أَعْلَمُ أَنَّ اللَّهَ جَعَلَهَا سَبْعَ دَرَکَاتٍ أَعْلَاهَا الْجَحِیمُ یَقُومُ أَهْلُهَا عَلَی الصَّفَا مِنْهَا تَغْلِی أَدْمِغَتُهُمْ فِیهَا کَغَلْیِ الْقُدُورِ بِمَا فِیهَا وَ الثَّانِیَهًُْ لَظی نَزَّاعَةً لِلشَّوی.
امام باقر (علیه السلام)- و در روایت ابوجارود از امام باقر (علیه السلام) آمده است: و دوزخ، میعادگاه همه‌ی آنهاست!. (حجر/۴۳) توقّفشان بر روی [پل] صراط است. و امّا [آیه‌ی جهنّم] هفت در دارد و برای هر دری، گروه معیّنی از آن‌ها تقسیم شده‌اند!. (حجر/۴۴) شنیده‌ام و خدا عالِم است خداوند جهنّم را در هفت درجه و مرتبه‌ی مختلف آفریده است که بدترین و سوزاننده‌ترین آن جحیم است که اهل آن بر روی آتش سوزان و خالص ایستاده‌اند و مغزشان در سرشان می‌جوشد، همان‌گونه که آب یا غذا در دیگ می‌جوشد. دوّمین درجه لَظَی است.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- کَلَّا إِنَّها لَظی قَالَ تَلْتَهِبُ عَلَیْهِمُ النَّار.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- کَلَّا إِنَّهَا لَظَی؛ یعنی اینکه آتش بر آن‌ها شعله‌ور می‌شود.