آیه يَسْمَعُ آياتِ اللهِ تُتْلى عَلَيْهِ ثُمَّ يُصِرُّ مُسْتَكْبِراً كَأَنْ لَمْ يَسْمَعْها فَبَشِّرْهُ بِعَذابٍ أَليمٍ [8]
كه پيوسته آيات خدا را كه بر او تلاوت مى‌شود مى‌شنود امّا از روى تكبّر، اصرار بر مخالفت دارد، گويى اصلاً آن را نشنيده است، او را به عذابى دردناك بشارت ده!
علی‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- یُصِرُّ مُسْتَکْبِراً أَیْ یَصِرُّ عَلَی أَنَّهُ کَذِبٌ وَ یَسْتَکْبِرُ عَلَی نَفْسِهِ کَأَنْ لَمْ یَسْمَعْهَا.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- یُصِرُّ مُسْتَکْبِرًا یعنی بر دروغ‌گفتن خودش اصرار می‌کند و دچار غرور و خودبزرگ‌بینی می‌شود، گویی اصلاً آن را نشنیده است.