آیه وَ إِذا عَلِمَ مِنْ آياتِنا شَيْئاً اتَّخَذَها هُزُواً أُولئِكَ لَهُمْ عَذابٌ مُهينٌ [9]
و هرگاه از بعضى آيات ما آگاه شود، آن را به باد استهزا مى‌گيرد، براى آنان عذاب خواركننده‌اى است!
علی‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- وَ إِذا عَلِمَ مِنْ آیاتِنا شَیْئاً اتَّخَذَها هُزُواً یَعْنِی إِذَا رَأَی فَوَضَعَ الْعِلْمَ مَکَانَ الرُّؤْیَهًِْ.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- و إِذَا عَلمَ مِنْ آیَاتِنَا شَیْئًا اتَّخَذَهَا هُزُوا یعنی هرگاه یکی از نشانه‌های ما را ببیند. در اینجا به جای دیدن کلمه‌ی عَلمَ به معنای [اطّلاع یافت] آمده است. هَذَا هُدًی یعنی این قرآن بیان‌کننده و روشنگر است.