آیه قُلْ أَ رَأَيْتُمْ إِنْ كانَ مِنْ عِنْدِ اللهِ وَ كَفَرْتُمْ بِهِ وَ شَهِدَ شاهِدٌ مِنْ بَني إِسْرائيلَ عَلى مِثْلِهِ فَآمَنَ وَ اسْتَكْبَرْتُمْ إِنَّ اللهَ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمينَ [10]
بگو: «به من خبر دهيد اگر اين قرآن از سوى خدا باشد و شما به آن كافر شويد، در‌حالى‌كه شاهدى از بنى‌اسرائيل بر آن شهادت دهد، و او ايمان آورد و شما استكبار كنيد [و ايمان نياوريد، چه كسى گمراه‌تر از شما خواهد بود]؟! خداوند گروه ستمكاران را هدايت نمى‌كند».
علی‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- قُلْ: إِنْ کَانَ الْقُرْآنُ مِنْ عِنْدِ اللهِ وَ شَهِدَ شاهِدٌ مِنْ بَنِی إِسْرائِیلَ عَلی مِثْلِهِ فَآمَنَ وَ اسْتَکْبَرْتُمْ قَالَ: الشَّاهِدُ أَمِیرُالْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام).
علیّ‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- آیه بدین معناست که ای پیامبر (صلی الله علیه و آله)! بگو: «به من خبر دهید اگر این قرآن از سوی خدا باشد و شما به آن کافر شوید، درحالی‌که شاهدی از بنی‌اسرائیل بر آن شهادت دهد، و او ایمان آورد و شما استکبار کنید [و ایمان نیاورید، چه کسی گمراه‌تر از شما خواهد بود]؟! منظور از شاهد؛ امیرالمؤمنین (علیه السلام) است.