آیه وَ لَقَدْ مَكَّنَّاهُمْ فيما إِنْ مَكَّنَّاكُمْ فيهِ وَ جَعَلْنا لَهُمْ سَمْعاً وَ أَبْصاراً وَ أَفْئِدَةً فَما أَغْنى عَنْهُمْ سَمْعُهُمْ وَ لا أَبْصارُهُمْ وَ لا أَفْئِدَتُهُمْ مِنْ شَيْ‌ءٍ إِذْ كانُوا يَجْحَدُونَ بِآياتِ اللهِ وَ حاقَ بِهِمْ ما كانُوا بِهِ يَسْتَهْزِؤُنَ [26]
و ما به آن‌ها (قوم عاد) قدرتى داديم كه به شما نداديم، و براى آنان گوش و چشم و عقل قرار داديم؛ [امّا به هنگام نزول عذاب] نه گوش‌ها و چشم‌ها و نه عقل‌هايشان براى آنان هيچ سودى نداشت، چرا كه آيات خدا را انكار مى‌كردند؛ و سرانجام آنچه را استهزا مى‌كردند بر آن‌ها وارد شد.
علی‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- وَ لَقَدْ مَکَّنَّاهُمْ فِیمَا إِنْ مَکَّنَّاکُمْ فِیهِ وَ جَعَلْنَا لَهُمْ سَمْعاً وَ أَبْصاراً وَ أَفْئِدَةً أَیْ قَدْ أَعْطَیْنَاهُمْ فَکَفَرُوا فَنَزَلَ بِهِمُ الْعَذَابُ فَاحْذَرُوا أَنْ لَا یَنْزِلَ بِکُمْ مَا نَزَلَ بِهِمْ.
علیّ‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- وَ لَقَدْ مَکَّنَّاهُمْ فیما إِنْ مَکَّنَّاکُمْ فیهِ وَ جَعَلْنا لَهُمْ سَمْعاً وَ أَبْصاراً وَ أَفْئِدَةً و یعنی به‌راستی به آنان عطا کردیم پس کفر ورزیدند و عذاب بر آنان نازل شد، بترسید که آنچه بر آنان نازل شد، بر شما نیز نازل می‌شود.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- أَیْ فِی الَّذِی مَا مَکَّنَّاکُمْ فِیهِ وَ الْمَعْنَی فِی الشَّیْءِ الَّذِی لَمْ نُمَکِّنْکُمْ فِیهِ مِنْ قُوَّهًِْ الْأَبْدَانِ وَ بَسْطَهًِْ الْأَجْسَامِ وَ طُولِ الْعُمُرِ وَ کَثْرَهًِْ الْمَالِ.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- وَ لَقَدْ مَکَّنَّاهُمْ فیما إِنْ مَکَّنَّاکُمْ؛ یعنی در چیزی از قدرت بدن‌ها و تنومندی جسم‌ها و طول عمر و فراوانی اموال که در آن هاست و به شما چنین امکاناتی نداده‌ایم.