آیه وَ كِتابٍ مَسْطُورٍ [2]
و كتابى كه نوشته شده.
الصّادق (علیه السلام)- عَنْ عَلِیِّ‌بْنِ‌سُلَیْمَانِ عَمَّنْ أَخْبَرَهُ عَنْ‌أَبِی‌عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) فِی قَوْلِهِ عَزَّوَجَلَّ وَ کِتابٍ مَسْطُورٍ فِی رَقٍّ مَنْشُورٍ قَالَ کِتَابٌ کَتَبَهُ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ فِی وَرَقَهًِْ آسٍ وَ وَضَعَهُ عَلَی عَرْشِهِ قَبْلَ خَلْقِ الْخَلْقِ بِأَلْفَیْ عَامٍ یَا شِیعَهًَْ آلِ مُحَمَّدٍ (إِنِّی أَنَا اللَّهُ أَجَبْتُکُمْ قَبْلَ أَنْ تَدْعُوَنِی وَ أَعْطَیْتُکُمْ قَبْلَ أَنْ تَسْأَلُونِی وَ غَفَرْتُ لَکُمْ قَبْلَ أَنْ تَسْتَغْفِرُونِی.
امام صادق (علیه السلام)- و کِتَابٍ مَّسْطُورٍ* فِی رَقٍّ مَّنشُورٍ [منظور] نوشته‌ای است که خداوند عزّوجلّ، دوهزار سال قبل از آفرینش آدمیان، آن را بر برگی از درخت آس (درختی شبیه به درخت انار) نوشته و بر عرش خویش قرار داده است؛ [که آن نوشته، چنین است]: «ای پیروانِ [راستینِ] آل محمّد (علیهم السلام)! منم خداوند! قبل از آنکه مرا بخوانید شما را اجابت کردم و قبل از اینکه چیزی از من درخواست کنید، آن را به شما بخشیدم و قبل از اینکه از من طلب بخشش بکنید، شما را مورد بخشش قرار دادم».
علی‌ّبن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- وَ کِتابٍ مَسْطُورٍ أی مَکتُوبٌ.
علی‌ّبن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- و کِتَابٍ مَّسْطُورٍ یعنی کتابِ نوشته شده.