آیه أَمْ يَقُولُونَ تَقَوَّلَهُ بَلْ لا يُؤْمِنُونَ [33]
يا مى‌گويند: «قرآن را به خدا افترا بسته»؟! چنين نيست، بلكه آنان ايمان ندارند [و اين‌ها بهانه است].
علی‌ّبن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- ثُمَّ عَطَفَ عَلَی أَصْحَابِ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) فَقَالَ أَمْ یَقُولُونَ یَا مُحَمَّدُ (صلی الله علیه و آله) تَقَوَّلَهُ یَعْنِی أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام) بَلْ لا یُؤْمِنُونَ أَنَّهُ لَمْ یَتَقَوَّلْهُ وَ لَمْ یُقِمْهُ بِرَأْیِه.
علی‌ّبن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- سپس خداوند روی سخن را به یاران رسول خدا (صلی الله علیه و آله) کرده و فرموده: أَمْ یَقُولونَ تَقَولهُ [مسلمانان می‌گویند]: ای محمّد (صلی الله علیه و آله)! [جانشینیِ] علی (علیه السلام) را به خدا افترا بسته‌ای بَل لا یُؤْمِنُونَ [بلکه آنان ایمان و یقین ندارند که] رسول خدا (صلی الله علیه و آله) جانشینی علی (علیه السلام) را به خدا افترا نبسته و او را با نظر شخصی خویش، به خلافت برنگزیده است.