آیه وَ هُوَ الَّذي كَفَّ أَيْدِيَهُمْ عَنْكُمْ وَ أَيْدِيَكُمْ عَنْهُمْ بِبَطْنِ مَكَّةَ مِنْ بَعْدِ أَنْ أَظْفَرَكُمْ عَلَيْهِمْ وَ كانَ اللهُ بِما تَعْمَلُونَ بَصيراً [24]
او كسى است كه دست آن‌ها را از شما، و دست شما را از آنان در دل مكّه كوتاه كرد، بعد از آنكه شما را بر آن‌ها پيروز ساخت و خداوند به آنچه انجام مى‌دهيد بيناست!
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- سَبَبُ نُزُولِهِ أَنَّ الْمُشْرِکِینَ بَعَثُوا أَرْبَعِینَ رَجُلًا عَامَ الْحُدَیْبِیَهًِْ لِیُصِیبُوا مِنَ الْمُسْلِمِینَ فَأُتِیَ بِهِمْ إِلَی النَّبِیِّ (صلی الله علیه و آله) أُسَارَی فَخَلَّی سَبِیلَهُمْ.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- سبب نزول آیه این بود که مشرکین در سال حدیبیّه چهل نفر را فرستادند تا از مسلمانان غنیمتی بگیرند امّا آن‌ها را به‌عنوان اسیر نزد رسول خدا (صلی الله علیه و آله) آوردند و پیامبر (صلی الله علیه و آله) دستور آزادی آن‌ها را داد.
علی‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- وَ هُوَ الَّذِی کَفَّ أَیْدِیَهُمْ عَنْکُمْ وَ أَیْدِیَکُمْ عَنْهُمْ بِبَطْنِ مَکَّةَ مِنْ بَعْدِ أَنْ أَظْفَرَکُمْ عَلَیْهِمْ أَیْ مِنْ بَعْدِ أَنْ أَمَمْتُمْ مِنَ الْمَدِینَهًِْ إِلَی الْحَرَمِ وَ طَلَبُوا مِنْکُمُ الصُّلْحَ بَعْدَ أَنْ کَانُوا یَغْزُونَکُمْ بِالْمَدِینَهًِْ صَارُوا یَطْلُبُونَ الصُّلْحَ بَعْدَ إِذْ کُنْتُمْ أَنْتُمْ تَطْلُبُونَ الصُّلْحَ مِنْهُم.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- و هُو الذِی کَفَّ أَیْدِیَهُمْ عَنکُمْ وأَیْدِیَکُمْ عَنْهُم بِبَطْنِ مَکَّةَ مِن بَعْدِ أَنْ أَظْفَرَکُمْ عَلیْهِمْ یعنی پس از آنکه از مدینه با قصد عبادت به‌سوی حرم مکّه حرکت کردید و آن‌ها از شما درخواست صلح کردند. حال آنکه زمانی آن‌ها در مدینه با شما می‌جنگیدند و شما درخواست صلح می‌کردید، امّا امروز، در مکّه از شما می‌خواهند با آن‌ها صلح نمایید.
الصّادقین (علیها السلام)- انَّ رَسُولَ اللهِ (صلی الله علیه و آله) کَانَ مَعَهُ یَوْمَ الْفَتْحِ اثْنَا عَشَرَ أَلْفاً حَتَّی جَعَلَ أَبُو سُفْیَانَ وَ الْمُشْرِکُونَ یَسْتَغِیثُون.
امام باقر (علیه السلام) و امام صادق (علیه السلام)- در فتح مکّه دوازده هزار نفر همراه رسول خدا (صلی الله علیه و آله) بودند. این کار باعث شده بود ابوسفیان و مشرکان مکّه از سایر اعراب درخواست کمک کنند.