آیه اتَّخَذُوا أَيْمانَهُمْ جُنَّةً فَصَدُّوا عَنْ سَبيلِ اللهِ فَلَهُمْ عَذابٌ مُهينٌ [16]
آن‌ها سوگندهاى خود را سپرى قرار دادند و [به‌اين‌وسيله] مردم را از راه خدا باز داشتند؛ از اين رو براى آنان عذاب خواركننده‌اى است.
علی‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- اتَّخَذُوا أَیْمانَهُمْ جُنَّةً ... أَیْ حِجَاباً بَیْنَهُمْ وَ بَیْنَ الْکُفَّارِ، وَأَیْمَانَهُمْ إِقْرَاراً بِاللِّسَانِ فَزَعاً مِنَ السَّیْفِ وَ دَفْعِ الْجِزْیَهًِْ.
علیّ‌ّّّبن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- اتَّخَذُوا أَیْمانَهُمْ جُنَّةً فَصَدُّوا عَنْ سَبیلِ اللهِ فَلَهُمْ عَذابٌ مُهینٌ یعنی حجابی میان آنان و کفّار است. و ایمان آنان، تنها اقرار به زبان است که از ترس شمشیر و نپرداختن جزیه می‌باشد.