آیه يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا إِذا تَناجَيْتُمْ فَلا تَتَناجَوْا بِالْإِثْمِ وَ الْعُدْوانِ وَ مَعْصِيَةِ الرَّسُولِ وَ تَناجَوْا بِالْبِرِّ وَ التَّقْوى وَ اتَّقُوا اللهَ الَّذي إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ [9]
اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! هنگامى‌كه نجوا مى‌كنيد، به گناه و تعدّى و نافرمانى پيامبر نجوا نكنيد، و به كارِ نيك و تقوا نجوا كنيد، و از [مخالفت فرمان] خدايى كه همگى نزد او جمع مى‌شويد بپرهيزيد.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- عَنِ النَّبِیِّ (صلی الله علیه و آله) فِی خُطْبَهًِْ الْوَدَاعِ سَمَّوْنِی أُذُناً وَ زَعَمُوا أَنَّهُ لِکَثْرَهًِْ مُلَازَمَتِهِ إِیَّایَ وَ إِقْبَالِی عَلَیْهِ وَ قَبُولِهِ مِنِّی حَتَّی أَنْزَلَ اللَّهُ تَعَالَی وَ مِنْهُمُ الَّذِینَ یُؤْذُونَ النَّبِیَّ وَ یَقُولُونَ هُوَ أُذُنٌ وَ دَخَلَ أَمِیرُ‌الْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام) عَلَی رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) وَ جَلَسَ عِنْدَ یَمِینِهِ فَتَنَاجَی عِنْدَ ذَلِکَ اثْنَانِ فَقَالَ النَّبِیُّ (صلی الله علیه و آله) لَا یَتَنَاجَی اثْنَانِ دُونَ الثَّالِثِ فَإِنَّ ذَلِکَ یُؤْذِی الْمُؤْمِنَ فَنَزَلَ إِذا تَناجَیْتُمْ فَلا تَتَناجَوْا بِالْإِثْمِ وَ الْعُدْوانِ وَ مَعْصِیَهًِْ الرَّسُولِ الْآیَهًَْ وَ قَوْلُهُ تَعَالَی إِنَّمَا النَّجْوی مِنَ الشَّیْطانِ لِیَحْزُنَ الَّذِینَ آمَنُوا.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- کلبی از ابوصالح از ابن‌عبّاس از پیامبر (صلی الله علیه و آله) آورده است که در خطبه‌ی الوداع فرمود: «مرا گوش نامیدند؛ و پنداشتند این بدان خاطر است که وی پیوسته ملازم من است و من به وی روی می آورم و مقبولیّتی است که از جانب من دارد. تا اینکه خدای عزّوجل آیه: وَ مِنهُْمُ الَّذِینَ یُؤْذُونَ النَّبیَِّ وَ یَقُولُونَ هُوَ أُذُن را نازل فرمود. و امیرالمؤمنین (علیه السلام) بر رسول خدا (صلی الله علیه و آله) وارد گشته و در سمت راست وی نشست. سپس دو نفر باهم در گوشی گفتگو کردند که پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرمود: [در مجلسی که سه نفر حضور دارند] دو نفر باهم در گوشی سخن نمی گویند و سوّمی را رها نمی کنند؛ زیرا این کار مؤمن را می آزارد سپس آیه: إِذَا تَنَاجَیْتُمْ فَلَا تَتَنَاجَوْاْ بِالْاثْمِ وَ الْعُدْوَانِ وَ مَعْصِیَتِ الرَّسُول و سخن خدای متعال: إِنَّمَا النَّجْوَی مِنَ الشَّیْطَانِ لِیَحْزُنَ الَّذِینَ ءَامَنُواْ.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- إذَا کُنْتُمْ ثَلَاثَهًًْ فَلَایَتَنَاجی اثْنَان دُونَ صَاحِبِهِمَا فَإنَّ ذَلِکَ یَحْزَنُهُ.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- وقتی سه تن باهم هستید، دو نفر از شما با هم آهسته سخن نگویند، تا با دیگران مخلوط شوید؛ زیرا این کار وی را غمگین می‌کند.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- لَایَتَنَاجَ اثْنَان دُونَ الثَّالِثِ.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- وقتی سه‌تن باهم هستند، دو نفرشان با هم آهسته سخن نگویند.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- عَنْ أَبِی‌سَعِیدٍ الْخُدْرِیِّ، قَالَ: فَبَیْنَا رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) فِی الْمَسْجِدِ ذَاتَ یَوْمٍ فِی نَفَرٍ مِنَ الْمُهَاجِرِینَ وَ الْأَنْصَارِ وَ کُنْتُ فِیهِمْ إِذْ أَقْبَلَ عَلِیٌّ (علیه السلام) فَتَخَطَّی الْقَوْمَ حَتَّی جَلَسَ إِلَی النَّبِیِّ (صلی الله علیه و آله) وَ کَانَ هُنَاکَ مَجْلِسُهُ الَّذِی یُعْرَفُ بِهِ فَسَارَّ رَجُلٌ رَجُلًا وَ کَانَا یُرْمَیَانِ بِالنِّفَاقِ فَعَرَفَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) مَا أَرَادَا فَغَضِبَ غَضَباً شَدِیداً حَتَّی الْتُمِعَ وَجْهُهُ ثُمَّ قَالَ وَ الَّذِی نَفْسِی بِیَدِهِ لَا یَدْخُلُ عَبْدٌ الْجَنَّهًَْ حَتَّی یُحِبَّنِی أَلَا وَ کَذَبَ مَنْ زَعَمَ أَنَّهُ یُحِبُّنِی وَ هُوَ یُبْغِضُ هَذَا وَ أَخَذَ بِکَفِّ عَلِیٍّ (علیه السلام) فَأَنْزَلَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ هَذِهِ الْآیَهًَْ فِی شَأْنِهِمَا یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِذا تَناجَیْتُمْ فَلا تَتَناجَوْا بِالْإِثْمِ وَ الْعُدْوانِ وَ مَعْصِیَةِ الرَّسُولِ ...
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- ابوسعید خدری گوید: روزی در مسجد با تعدادی از مهاجرین و انصار نزد رسول خدا (صلی الله علیه و آله) بودیم. من هم در میان آنان بودم، که علی (علیه السلام) وارد شد و از همه گذر کرد تا اینکه کنار پیامبر (صلی الله علیه و آله) نشست. او درجای همیشگی خود نشسته بود و همه این موضوع را می‌دانستند. پس دو نفر که متّهم به نفاق بودند، در گوشی با یکدیگر سخن گفتند و رسول خدا (صلی الله علیه و آله) دریافت که منظور آنان چیست. پس آن‌چنان عصبانی شد که رنگ چهره‌اش تغییر کرد. سپس فرمود: «قسم به کسی که جانم به دست اوست، هیچ‌کس وارد بهشت نمی‌شود مگر اینکه مرا دوست داشته باشد، و هرکس بغض این شخص را در دل داشته باشد و ادّعا کند مرا دوست دارد، دروغ گفته است. و دراین‌هنگام دست علی (علیه السلام) را گرفت و خداوند عزّوجلّ این آیه را درباره‌ی آن‌دو نازل کرد یَا أَیُّهَا الذِینَ آمَنُوا إِذَا تَنَاجَیْتُمْ فَلا تَتَنَاجَوا بِالإِثْمِ و العُدْوانِ و مَعْصِیَتِ الرَّسُول و تَنَاجَوا بِالبِرِّ و التَّقْوی و اتَّقُوا اللهَ الذِی إِلیْهِ تُحْشَرُونَ».