آیه ۲۲ - سوره مدثر

آیه ثُمَّ عَبَسَ وَ بَسَرَ [22]

و چهره درهم كشيد و عجولانه دست به كار شد.

۱
(مدثر/ ۲۲)

الصّادق (علیه السلام)- عَنْ عَمِّهِ عَبْدِ‌الرَّحْمَنِ‌بْنِ‌کَثِیرعَنْ أَبِی‌عَبْدِاللَّهِ (علیه السلام) فِی قَوْلِهِ: فَ عَبَسَ وَ بَسَرَ مِمَّا أُمِرَ بِهِ.

امام صادق (علیه السلام)- عَبَسَ وَ بَسَرَ؛ نسبت به آنچه به آن امر شده است، روی درهم کشید و ترشرویی‌کرد.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۱۷۴
بحارالأنوار، ج۳۰، ص۱۶۹/ القمی، ج۲، ص۳۹۵
۲
(مدثر/ ۲۲)

علی‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- ثُمَّ عَبَسَ وَ بَسَرَ قَالَ: عَبَسَ وَجْهَهُ وَ بَسَرَ قَالَ: لَوَی شِدْقَهُ.

علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- ثُمَّ نَظَرَ ثُمَّ عَبَسَ وَ بَسَرَ؛ از روی تمسخر نگاهی کرده است.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۱۷۴
بحارالأنوار، ج۹، ص۲۴۴/ القمی، ج۲، ص۳۹۴؛ «القی» بدل «لوی»
بیشتر