آیه ثُمَّ عَبَسَ وَ بَسَرَ [22]
و چهره درهم كشيد و عجولانه دست به كار شد.
الصّادق (علیه السلام)- عَنْ عَمِّهِ عَبْدِ‌الرَّحْمَنِ‌بْنِ‌کَثِیرعَنْ أَبِی‌عَبْدِاللَّهِ (علیه السلام) فِی قَوْلِهِ: فَ عَبَسَ وَ بَسَرَ مِمَّا أُمِرَ بِهِ.
امام صادق (علیه السلام)- عَبَسَ وَ بَسَرَ؛ نسبت به آنچه به آن امر شده است، روی درهم کشید و ترشرویی‌کرد.
علی‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- ثُمَّ عَبَسَ وَ بَسَرَ قَالَ: عَبَسَ وَجْهَهُ وَ بَسَرَ قَالَ: لَوَی شِدْقَهُ.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- ثُمَّ نَظَرَ ثُمَّ عَبَسَ وَ بَسَرَ؛ از روی تمسخر نگاهی کرده است.