آیه وَ ثِيابَكَ فَطَهِّرْ [4]
و لباست را پاكيزه دار.
الصّادق (علیه السلام)- عَنْ عَبْدِ‌اللَّهِ‌بْن‌سِنَان عَنْ أَبِی‌عَبْدِ‌اللَّهِ (علیه السلام) فِی قَوْلِ اللَّهِ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی: وَ ثِیابَکَ فَطَهِّرْ قَالَ فَشَمِّرْ.
امام صادق (علیه السلام)- عبدالله‌بن‌سنان از امام صادق (علیه السلام) روایت می‌کند که درباره‌ی آیه: وَ ثِیابَکَ فَطَهِّرْ فرمود: «یعنی لباست را کوتاه کن».
أمیرالمومنین (علیه السلام)- عَنْ مُعَلَّی‌بْنِ‌خُنَیْسٍ عَنْ أَبِی‌عَبْدِ‌اللَّهِ (علیه السلام) قَال إِنَّ عَلِیّاً (علیه السلام) کَانَ عِنْدَکُمْ فَأَتَی بَنِی دِیوَانٍ وَ اشْتَرَی ثَلَاثَهًَْ أَثْوَابٍ بِدِینَارٍ الْقَمِیصَ إِلَی فَوْقِ الْکَعْبِ وَ الْإِزَارَ إِلَی نِصْفِ السَّاقِ وَ الرِّدَاءَ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ إِلَی ثَدْیَیْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ إِلَی أَلْیَتَیْهِ ثُمَّ رَفَعَ یَدَهُ إِلَی السَّمَاءِ فَلَمْ یَزَلْ یَحْمَدُ اللَّهَ عَلَی مَا کَسَاهُ حَتَّی دَخَلَ مَنْزِلَهُ ثُمَّ قَالَ هَذَا اللِّبَاسُ الَّذِی یَنْبَغِی لِلْمُسْلِمِینَ أَنْ یَلْبَسُوهُ قَالَ أَبُوعَبْدِاللَّهِ (علیه السلام) وَ لَکِنْ لَا یَقْدِرُونَ أَنْ یَلْبَسُوا هَذَا الْیَوْمَ وَ لَوْ فَعَلْنَاهُ لَقَالُوا مَجْنُونٌ وَ لَقَالُوا مُرَاءٍ وَ اللَّهُ تَعَالَی یَقُولُ: وَ ثِیابَکَ فَطَهِّرْ قَالَ: وَ ثِیَابَکَ ارْفَعْهَا وَ لَا تَجُرَّهَا وَ إِذَا قَامَ قَائِمُنَا (عجل الله تعالی فرجه الشریف) کَانَ هَذَا اللِّبَاسَ.
امام علی (علیه السلام)- معلی‌بن‌خُنَیس از امام صادق (علیه السلام) روایت می‌کند که فرمود: علی (علیه السلام) نزد شما بود که به بنی‌دیوان آمد و با یک دینار سه لباس خرید: پیراهنی تا بالای پاشنه‌ی پا و شلواری تا نیمه‌ی ساق پا و ردایی که از جلو تا سینه و از پشت تا سُرین وی بود. سپس دستان خویش را به آسمان بالابرد و تا آن زمان‌که وارد منزل شد، به خاطر پوششی که خداوند عزّوجلّ به وی عطا کرده است، خداوند را شکرگزار بود. سپس فرمود: «این همان لباس و پوششی است که باید مسلمانان به تن کنند». امام صادق (علیه السلام) فرمود: «ولی امروزه این امکان برای آن‌ها وجود ندارد که چنین لباسی را بر تن‌کنند، و اگر ما این کار را انجام می دادیم، ما را دیوانه می‌پنداشتند و می‌گفتند که ریاکار هستیم؛ درحالی‌که خداوند عزّوجلّ می‌فرماید: وَ ثِیَابَکَ فَطَهِّرْ، آنگاه فرمود: لباس‌های خویش را کوتاه کن و اجازه نده که لباس‌هایت روی زمین کشیده شود. آن هنگام‌که قائم ما (عجل الله تعالی فرجه الشریف) ظهور کند، چنین لباسی بر تن خواهد داشت».
الباقر (علیه السلام)- عَنْ سَلَمَهًَْ‌بَیَّاعِ الْقَلَانِسِ قَال کُنْتُ عِنْدَ أَبِی‌جَعْفَرٍ (علیه السلام) إِذْ دَخَلَ عَلَیْهِ أَبُوعَبْدِاللَّهِ (علیه السلام) فَقَالَ أَبُوجَعْفَرٍ (علیه السلام) یَا بُنَیَّ أَلَا تُطَهِّرُ قَمِیصَکَ فَذَهَبَ فَظَنَنَّا أَنَّ ثَوْبَهُ قَدْ أَصَابَهُ شَیْءٌ فَرَجَعَ فَقَالَ إِنَّهُ هَکَذَا فَقُلْنَا جَعَلَنَا اللَّهُ فِدَاکَ مَا لِقَمِیصِهِ قَالَ کَانَ قَمِیصُهُ طَوِیلًا وَ أَمَرْتُهُ أَنْ یُقَصِّرَ إِنَّ اللَّهَ عزّوجلّ یَقُولُ: وَ ثِیابَکَ فَطَهِّرْ.
امام باقر (علیه السلام)- سلمه بیّاع گوید: نزد امام باقر (علیه السلام) بودم که امام صادق (علیه السلام) وارد شد. امام باقر (علیه السلام) به ایشان فرمود: «فرزندم! لباس خویش را تطهیر نمی کنی»؟ پس امام صادق (علیه السلام) رفت. ما گمان کردیم که بر لباس ایشان نجاستی عارض شده است. زمانی‌که برگشت، فرمود: «این درست است (منظورم همین بود)». ما به امام باقر (علیه السلام) عرض کردیم: «فدایت شویم! مگر لباس ایشان چه مشکلی داشت»؟ فرمود: «لباسش بلند بود، گفتم که آن را کوتاه کند؛ خداوند عزّوجلّ می‌فرماید: وَ ثِیَابَکَ فَطَهِّرْ».
الکاظم (علیه السلام)- إِنَّ اللَّهَ تَعَالَی قَالَ لِنَبِیِّهِ (صلی الله علیه و آله): وَ ثِیابَکَ فَطَهِّرْ وَ کَانَتْ ثِیَابُهُ طَاهِرَهًًْ وَ إِنَّمَا أَمَرَهُ بِالتَّشْمِیرِ.
امام کاظم (علیه السلام)- خداوند عزّوجلّ به پیامبرش (صلی الله علیه و آله) فرمود: وَ ثِیابَکَ فَطَهِّرْ درحالی‌که لباس ایشان طاهر بود، و فقط ایشان را امر به کوتاه‌نمودن لباس کرد.
أمیرالمومنین (علیه السلام)- هَلَکَ تَشْمِیرُ الثِّیَابِ طَهُورٌ لَهَا قَالَ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی: وَ ثِیابَکَ فَطَهِّرْ یَعْنِی فَشَمِّرْ.
امام علی (علیه السلام)- کوتاه‌کردن لباس موجب پاکی آن است. خداوند تبارک‌وتعالی می‌فرماید: وَ ثِیابَکَ فَطَهِّرْ یعنی لباست را کوتاه کن.
أمیرالمومنین (علیه السلام)- غَسْلُ الثِّیَابِ یُذْهِبُ الْهَمَّ وَ الْحَزَنَ وَ هُوَ طَهُورٌ لِلصَّلَاهًِْ وَ تَشْمِیرُ الثِّیَابِ طَهُورٌ لَهَا وَ قَدْ قَالَ اللَّهُ تَعَالَی: وَ ثِیابَکَ فَطَهِّرْ أَیْ فَشَمِّرْ.
امام علی (علیه السلام)- شستن جامه اندوه و غم را می برد و پاکیزگی نماز باشد، و بالا زدن جامه، پاک‌کننده‌ی آن است و خداوند فرموده است: وَ ثِیابَکَ فَطَهِّرْ یعنی، کوتاه کن.
الباقر (علیه السلام)- عَنْ أَبِی‌جَعْفَرٍ (علیه السلام) أَنَّهُ سُئِلَ عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عزّوجلّ: وَ ثِیابَکَ فَطَهِّرْ قَالَ یَعْنِی فَشَمِّرْ وَ کَانَ‌أَمِیرُالْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام) یُشَمِّرُالْإِزَارَ وَ الْقَمِیصَ.
امام باقر (علیه السلام)- از امام باقر (علیه السلام) درباره‌ی آیه: وَ ثِیابَکَ فَطَهِّرْ پرسیده شد. فرمود: «یعنی لباست را کوتاه کن. و امیرالمومنین (علیه السلام) شلوار و لباسش را کوتاه می‌کردند».
الصّادق (علیه السلام)- عَنْ أَبِی‌عَبْداللَّهِ (علیه السلام) فِی قَوْلِهِ تَعَالَی: وَ ثِیابَکَ فَطَهِّرْ قَالَ: مَعْنَاهُ ثِیَابَکَ فَقَصِّرْ.
امام صادق (علیه السلام)- وَ ثِیابَکَ فَطَهِّرْ فرمود: یعنی لباست را کوتاه کن.
الباقر (علیه السلام)- دَعَوَاتُ‌الرَّاوَنْدِیِّ، عَنْ مُحَمَّدِبْنِعَلِیٍّ (علیه السلام) أَنَّهُ سُئِلَ عَنْ قَوْلِهِ تَعَالَی: وَ ثِیابَکَ فَطَهِّرْ قَالَ یَعْنِی فَشَمِّرْ ثُمَّ قَالَ لَا یَجُوزُ ثَوْبُکَ کَعْبَکَ فَإِنَّ الْإِسْبَالَ مِنْ عَمَلِ بَنِی أُمَیَّهًَْ.
امام باقر (علیه السلام)- از امام باقر (علیه السلام) درباره‌ی آیه: وَ ثِیابَکَ فَطَهِّرْ پرسیده شد. فرمود: «یعنی لباست را کوتاه کن». پس فرمود: «جایز نیست لباست برای مقامت باشد پس همانا خودنمایی از کارهای بنی‌امیّه است».
علی‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- وَ ثِیابَکَ فَطَهِّرْ قَالَ تَطْهِیرُهَا تَشْمِیرُهَا. وَ یُقَالُ: شِیعَتُنَا یُطَهِّرُونَ.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- ثِیابَکَ فَطَهِّر یعنی جامه‌ات را بالا بزن گفته می‌شود: شیعتنا یطهرون یعنی جامه‌های خود را کوتاه می‌کنند.
الکاظم (علیه السلام)- مَنْ کَانَ یَلْبَسُ ثَوْباً طَوِیلًا فَشَمَّرَ لَمْ یَعُدْ یَلْبَسُ ثَوْباً طَوِیلًا لِمَا یَجِدُ مِنَ الرَّاحَهًِْ.
امام کاظم (علیه السلام)- هرکس لباس بلندی بپوشد، بعد پایین آن را کوتاه کند، هرگز لباس بلند نخواهد پوشید، به دلیل راحتی.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- وَ قِیلَ: لَا یَکُنْ ثِیَابُکَ عَنْ حَرَامٍ.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- و گفته شده است: لباست از حرام نباشد.
الصّادق (علیه السلام)- نِقَاءُ الثَّوْبِ یَکْبِتُ الْعَدُوَّ وَ غَسْلُ الثِّیَابِ یُذْهِبُ الْهَمَّ وَ الْغَمَّ وَ تَشْمِیرُهَا طَهُورُهَا وَ مِنْهُ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ وَ ثِیابَکَ فَطَهِّرْ یَعْنِی فَشَمِّرْ.
امام صادق (علیه السلام)- لباس پاکیزه دشمن را خوار کند و شستن لباس ناراحتی و اندوه را میبرد و کوتاه‌کردن لباس طهارت آن است. وَ ثِیابَکَ فَطَهِّرْ یعنی لباست را کوتاه کن.
الباقر (علیه السلام)- وَ ثِیابَکَ فَطَهِّرْ أَیْ فَارْفَعْهَا وَ لَا تَجُرَّهَا.
امام باقر (علیه السلام)- وَ ثِیَابَکَ فَطَهِّرْ؛ یعنی لباس‌های خویش را کوتاه کن و اجازه نده که لباس‌هایت روی زمین کشیده شود.
الصّادق (علیه السلام)- عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ قَالَ: نَظَرَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) إِلَی رَجُلٍ قَدْ لَبِسَ قَمِیصاً یُصِیبُ الْأَرْضَ، فَقَالَ: مَا هَذَا الثَّوْبُ بِطَاهِرٍ.
امام صادق (علیه السلام)- محمّدبن‌مسلم گوید: امام صادق (علیه السلام) مردی را دید که لباس‌های وی خیلی بلند بود به‌طوری که به زمین کشیده می شد. فرمود: «این لباس، طاهر نیست».