آیه سَأُصْلِيهِ سَقَرَ [26]
[امّا] به‌زودى او را وارد سَقَر (دوزخ ) مى‌كنم!
الباقر (علیه السلام)- إِنَ فِی جَهَنَّمَ جَبَلًا یُقَالُ لَهُ صَعُودُ وَ إِنَّ فِی صَعُودٍ لَوَادِیاً یُقَالُ لَهُ سَقَرُ وَ إِنَّ لفی {فِی} قَعْرِ سَقَرَ لَجُبّاً یُقَالُ لَهُ هَبْهَبُ کُلَّمَا کُشِفَ غِطَاءُ ذَلِکَ الْجُبِّ ضَجَّ أَهْلُ النَّارِ مِنْ حَرِّهِ وَ ذَلِکَ مَنَازِلُ الْجَبَّارِینَ.
امام باقر (علیه السلام)- در جهنّم کوهی به نام صعود است. و در آن کوه درّه‌ای است به نام سقر (سعر)، و در آن چاهی است به نام هیهب (هیمب، برهوت)، هرگاه روپوش آن چاه برکنار می‌رود، دوزخیان از شدّت گرمای آن فریاد برمی‌آورند، جایگاه سرکشان در آن چاه است.
الکاظم (علیه السلام)- کُلُ مَنْ تَقَدَّمَ إِلَی وَلَایَتِنَا تَأَخَّرَ عَنْ سَقَرَ وَ کُلُّ مَنْ تَأَخَّرَ عَنْ وَلَایَتِنَا تَقَدَّمَ إِلَی سَقَرَ.
امام کاظم (علیه السلام)- هرکس در جهت ولایت ما گام نهد، از دوزخ دور می‌شود و هرکس از ولایت ما روی‌گردان شود، با سرعت راهی دوزخ می‌شود.