آیه إِذا تُتْلى عَلَيْهِ آياتُنا قالَ أَساطيرُ الْأَوَّلينَ [13]
[همان كساني كه] وقتي آيات ما بر آن‌ها خوانده مي‌شود مي‌گويند: «اين افسانه‌هاي پيشينيان است».
الصّادق (علیه السلام)- عن عَبْدِ اللَّهِ‌بْنِ‌بُکَیْرٍ رَفَعَهُ إِلَی أَبِی‌عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) فِی قَوْلِهِ عَزَّ‌وَ‌جَلَّ ... إِذا تُتْلی عَلَیْهِ آیاتُنا قالَ أَساطِیرُ الْأَوَّلِینَ قَالَ یَعْنِی تَکْذِیبَهُمْ بِالْقَائِمِ (علیه السلام) إِذْ یَقُولُونَ لَهُ لَسْنَا نَعْرِفُکَ وَ لَسْتَ مِنْ وُلْدِ فَاطِمَهًَْ (سلام الله علیها) کَمَا قَالَ الْمُشْرِکُونَ لِمُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله).
امام صادق (علیه السلام)- إِذا تُتْلی عَلَیْهِ آیاتُنا قالَ أَساطِیرُ الْأَوَّلِینَ وقتی آیات ما بر آن‌ها خوانده می‌شود می‌گویند داستان‌های پیشینیان است؛ یعنی تکذیب آن‌ها نسبت به حضرت قائم (عجل الله تعالی فرجه الشریف) است زیرا به او می‌گویند: «ما تو را نمی‌شناسیم و تو از اولاد فاطمه (سلام الله علیها) نیستی همان‌طوری که مشرکین به حضرت محمّد (صلی الله علیه و آله) می‌گفتند».