آیه ۷ - سوره مطففین

علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- کَلَّا إِنَّ کِتَابَ الفُجَّارِ لَفِی سِجِّینٍ، یعنی آن عذابی که خداوند برای آن‌ها نوشته و در نظر گرفته است، در سِجیّن (نام یک وادی در دوزخ) خواهد بود.

پیامبر (صلی الله علیه و آله)- سجّین؛ پایین‌ترین درجه‌ی زمین‌های هفت‌گانه است.

ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- مرگ کافر برسد و فرشته‌های خدا به بالینش آیند و چون وقتش رسد جانش بگیرند و به فرشته‌های عذاب دهند، و هر بدی که خدا خواهد به او نمایند، و آن را به زمین هفتم که سجّین است فرو برند، آنجا پایان پادشاهی ابلیس است و کتابش را در آن ثبت کنند.

امام باقر (علیه السلام)- در کتاب مجمع البیان از امام باقر (علیه السلام) نقل شده که فرمود: «امام ارواح مؤمنان و اعمالشان به آسمان صعود می‌کند و درهای آسمان برای آنان گشوده می‌شود؛ امّا کافر عمل و روحش بالا برده می‌شود، تا وقتی به آسمان رسید، منادی ندا می‌دهد: او را به سجّین ببرید و سجین بیابانی در حضرموت است که به آن برهوت گفته می‌شود».

امام صادق (علیه السلام)- حضرت عیسی‌بن‌مریم (علیه السلام) بر بلدی عبور کرد که اهل و طیور و حیوانات آن عموما مرده بودند، پس [به حواریون] فرمود: «اینان جز به غضب خدا نمرده‌اند [زیرا] اگر به غیر این طریق مرده بودند البتّه بدن‌هایشان دفن می‌گردید (یعنی دفعتا به نزول عذاب همگی با هم مرده‌اند، و چنانچه فاصله‌ای بین موت آن‌ها بود احیاء اموات را دفن می‌نمودند). حواریون گفتند: «یا روح اللَّه خدا را بخوان تا مردگان این بلد را برای [عبرت] ما زنده کند و از اعمال [و کردار] خود آگاهمان سازند. تا [از آنچه باعث نزول عذاب بر ایشان گردیده است] از افعال هلاک‌کننده؛ دوری کنیم. عیسی (علیه السلام) خدا را خواند». پس از فضای آسمان ندا آمد: بخوان ایشان را، پس عیسی (علیه السلام) شب در محلّ بلندی از زمین قرار گرفت و فرمود: «ای اهل این قریه»! شخصی در پاسخ حضرت گفت: لبیک یا روح اللهِ و کلمته، پس [عیسی (علیه السلام)] فرمود: «وای بر شما چه بوده اعمال شما»؟ گفت: «بندگی [و پرستش] طاغوت (یعنی رؤسای ضلالت و گمراه‌کنندگان مردم از طریق حق و صراط مستقیم و راه روشن انبیاء عظام (علیهم السلام)) و دوستی دنیا درحالی‌که چندان ترسی [از خدا] نداشتیم و آرزوی زیاد داشتیم [که در دل‌ها پرورانده بودیم] و غافل محض در لهو و لعب [در زندگی] بودیم»، پس [عیسی (علیه السلام)] فرمود: «چگونه دنیا را دوست می‌داشتید»؟ گفت: «چون دوستی کودک نسبت به مادرش، هنگامی‌که [دنیا] بر ما اقبال می‌نمود [و از نظر معیشت در رفاه و آسایش بودیم] خوشحال و مسرور بودیم، و چون بر ما پشت می‌نمود [و با ناکامی‌ها روبرو می‌شدیم] گریان و محزون می‌گردیدیم [حضرت عیسی (علیه السلام)] فرمود: «چگونه طاغوت را عبادت می‌نمودید»؟ عرض کرد: «از اهل معصیت فرمانبری می‌نمودیم [عیسی (علیه السلام)] فرمود: «سرانجام کار شما چگونه شد»؟ عرض کرد: «شب را در عافیت خوابیدیم و روز خود را در هاویه دیدیم»، فرمود: «هاویه چیست»؟ عرض کرد: «سجین»، فرمود: «سجین چیست»؟ عرض کرد: «کوه‌هایی از آتش گداخته که [جایگاه ما و] تا روز قیامت است».

امام صادق (علیه السلام)- خدای تبارک‌وتعالی [بدن و قلب] ما را از نور که آن نور در طینت اعلی علیین بود، خلق فرمود و قلوب شیعیان ما را از آنچه که بدن‌های ما را از آن آفریده بود خلق فرمود و بدن‌های شیعیان ما را از طینتی غیر از طینت قلوب ایشان خلق فرمود از این جهت قلوب ایشان به ما تمایل دارد. سپس این آیه را تلاوت فرمود: چنان نیست که آن‌ها [درباره‌ی معاد] می‌پندارند، بلکه نامه‌ی اعمال نیکان در «علیّین» است! و تو چه می‌دانی «علیّین» چیست! نامه‌ای است رقم‌خورده و سرنوشتی است قطعی، که مقرّبان شاهد آنند!. (مطففین/۲۱-۱۸) و خداوند قلوب دشمنان ما را از طینت سجین و بدن‌های ایشان را از طینتی پست‌تر از آن خلق فرمود و قلوب پیروان دشمنان ما را از طینت بدنی دشمنان ما، خلق فرمود و از این جهت است که قلوب آن‌ها به دشمنان ما مایل است. سپس این آیه را قرائت فرمود: إِنَّ کِتابَ الفُجَّارِ لَفِی سِجِّینٍ* وَ ما أَدْراکَ ما سِجِّینٌ* کِتابٌ مَرْقُومٌ* وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ.