آیه تَبارَكَ الَّذي بِيَدِهِ الْمُلْكُ وَ هُوَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَديرٌ [1]
پر بركت و زوال ناپذير است كسى كه حاكميّت و مالكيت [جهان هستى] به دست اوست، و او بر هرچيز تواناست.
أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- کَلِمَاتٌ مَنْ قَالَهُنَّ عِنْدَ وَفَاتِهِ دَخَلَ الْجَنَّهًَْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ الْحَلِیمُ الْکَرِیمُ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ الْحَمْدُ لِلهِ رَبِّ الْعالَمِینَ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ تَبارَکَ الَّذِی بِیَدِهِ الْمُلْکُ یُحْیِی وَ یُمِیتُ وَ هُوَ عَلی کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ.
امام علی (علیه السلام)- هرکس این کلمات را موقع وفاتش بگوید وارد بهشت میشود: سه مرتبه: لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ الحَلِیمُ الْکَرِیمُ سه مرتبه: الحَمْدُ لِلهِ رَبِّ الْعالَمِینَ سه مرتبه: تَبارَکَ الَّذِی بِیَدِهِ المُلْکُ یُحْیِی وَ یُمِیتُ وَ هُوَ عَلی کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ.
الصّادق (علیه السلام)- إِذَا أَرَادَ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی قَبْضَ رُوحِ الْمُؤْمِنِ قَالَ یَا مَلَکَ الْمَوْتِ انْطَلِقْ أَنْتَ وَ أَعْوَانُکَ إِلَی عَبْدِی فَطَالَ مَا نَصَبَ نَفْسَهُ مِنْ أَجْلِی فَأْتِنِی بِرُوحِهِ لِأُرِیحَهُ عِنْدِی فَیَأْتِیهِ مَلَکُ الْمَوْتِ بِوَجْهٍ حَسَنٍ وَ ثِیَابٍ طَاهِرَهًْ وَ رِیحٍ طَیِّبَهًْ ... فَإِذَا کَانَ یَوْمُ الْقِیَامَهًْ یَجِیئُهُ عُنُقٌ مِنَ النَّارِ فَتُطِیفُ بِهِ فَإِذَا کَانَ مُدْمِناً عَلَی تَنْزِیلِ السَّجْدَهًْ وَ تَبارَکَ الَّذِی بِیَدِهِ الْمُلْکُ وَ هُوَ عَلی کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ وَقَفَتْ عِنْدَهُ تَبَارَکَ وَ انْطَلَقَتْ تَنْزِیلُ السَّجْدَهًُْ فَقَالَتْ أَنَا آتٍ بِشَفَاعَهًْ رَبِ الْعَالَمِین.
امام صادق (علیه السلام)- وقتی خدای تبارکوتعالی بخواهد جان مؤمن را بگیرد، میگوید: «ای فرشتهی مرگ! تو و یارانت بهسوی بندهام بروید که خستهکردن خودش به خاطر من، طولانی شد و روحش را برایم بیاورید تا او را نزد خود آسایش دهم». فرشتهی مرگ با چهرهی زیبا، لباس پاک و بوی خوش نزد او میآید ... وقتی روز قیامت برپا شود، جماعتی از آتش میآیند و دور او میگردند؛ پس اگر بر [خواندن] سورهی سجده و تَبارَکَ الَّذِی بِیَدِهِ المُلْکُ وَ هُوَ عَلی کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ استمرار داشته باشد، سورهی ملک نزد او میماند و سورهی سجده میرود و میگوید: «من شفاعت پروردگار جهانیان را [برای این مؤمن] آوردهام».
العسکری (علیه السلام)- وَ مَنْ صَلَّی یَوْمَ الْأَحَدِ أَرْبَعَ رَکَعَاتٍ یَقْرَأُ فِی کُلِّ رَکْعَهًْ فَاتِحَهًَْ الْکِتَابِ وَ سُورَهًَْ الْمُلْکِ تَبارَکَ الَّذِی بِیَدِهِ الْمُلْکُ بَوَّأَهُ اللَّهُ فِی الْجَنَّهًْ حَیْثُ یَشَاءُ.
امام عسکری (علیه السلام)- هرکس روز چهارشنبه چهار رکعت نماز بخواند و در هر رکعت فاتحه و سورهی ملک تَبارَکَ الَّذِی بِیَدِهِ الْملْکُ را بخواند. خداوند او را در بهشت هرطور که بخواهد جایگزین میکند.