ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- إِنَّ رَجُلًا ضَرَبَ خِبَاءَهُ عَلَی قَبْرٍ وَ لَمْ یَعْلَمْ أَنَّهُ قَبْرٌ فَقَرَأَ تَبارَکَ الَّذِی بِیَدِهِ الْمُلْکُ فَسَمِعَ صَائِحاً یَقُولُ هِیَ الْمُنْجِیَهًُْ فَذَکَرَ ذَلِکَ لِلنَّبِیِّ (صلی الله علیه و آله) فَقَالَ هِیَ الْمُنْجِیَهًُْ مِنْ عَذَابِ الْقَبْرِ.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- مردی چادرش را بر روی قبری زد و نمی‌دانست که آن قبر است و تَبارَکَ الَّذِی بِیَدِهِ الْملْکُ (سوره‌ی ملک) را خواند. سپس شنید که کسی با آواز بلند می‌گوید: «آن نجات‌دهنده است». سپس آن را به پیامبر (صلی الله علیه و آله) گفت. پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرمود: «آن نجات‌دهنده از عذاب قبر است».
الباقر (علیه السلام)- سُورَهًُْ الْمُلْکِ هِیَ الْمَانِعَهًُْ تَمْنَعُ مِنْ عَذَابِ الْقَبْرِ وَ هِیَ مَکْتُوبَهًْ فِی التَّوْرَاهًْ.
امام باقر (علیه السلام)- سوره‌ی ملک سوره‌ی مانعه (یعنی جلوگیر) است، که از عذاب قبر جلوگیری می‌کند، و در تورات نیز به نام سوره‌ی ملک نوشته شده است.
الباقر (علیه السلام)- وَ مَنْ قَرَأَهَا فِی لَیْلَتِهِ فَقَدْ أَکْثَرَ وَ أَطَابَ وَ لَمْ یُکْتَبْ بِهَا مِنَ الْغَافِلِینَ وَ إِنِّی لَأَرْکَعُ بِهَا بَعْدَ عِشَاءِ الْآخِرَهًْ وَ أَنَا جَالِسٌ وَ إِنَّ وَالِدِی (علیه السلام) کَانَ یَقْرَأُهَا فِی یَوْمِهِ وَ لَیْلَتِهِ وَ مَنْ قَرَأَهَا إِذَا دَخَلَ عَلَیْهِ فِی قَبْرِهِ نَاکِرٌ وَ نَکِیرٌ مِنْ قِبَلِ رِجْلَیْهِ قَالَتْ رِجْلَاهُ لَهُمَا لَیْسَ لَکُمَا إِلَی مَا قِبَلِی سَبِیلٌ قَدْ کَانَ هَذَا الْعَبْدُ یَقُومُ عَلَیَّ فَیَقْرَأُ سُورَهًَْ الْمُلْکِ فِی کُلِّ یَوْمٍ وَ لَیْلَتِهِ وَ إِذَا أَتَیَاهُ مِنْ قِبَلِ جَوْفِهِ قَالَ لَهُمَا لَیْسَ لَکُمَا إِلَی مَا قِبَلِی سَبِیلٌ قَدْ کَانَ هَذَا الْعَبْدُ أَوْعَانِی سُورَهًَْ الْمُلْکِ وَ إِذَا أَتَیَاهُ مِنْ قِبَلِ لِسَانِهِ قَالَ لَهُمَا لَیْسَ لَکُمَا إِلَی مَا قِبَلِی سَبِیلٌ قَدْ کَانَ هَذَا الْعَبْدُ یَقْرَأُ بِی فِی کُلِّ یَوْمٍ وَ لَیْلَهًْ سُورَهًَْ الْمُلْکِ.
امام باقر (علیه السلام)- هرکس آن را در شب بخواند، دارایی وی زیاد می‌شود و کار نیکی انجام خواهد داد و از گروه غافلین محسوب نخواهد شد. من بعد از عشای آخر درحالی‌که نشسته ام، با این سوره به رکوع می روم؛ پدرم هر روز و شب آن را تلاوت می‌کرد. هرکس آن را بخواند، هنگامی‌که ناکر و نکیر از سمت دو پایش وارد قبرش می‌شوند، دو پایش به آن‌ها می‌گویند: از این سمت، راهی برای داخل‌شدن ندارید، این بنده روی من می‌ایستاد و هر روز و شب سوره‌ی مُلک را می‌خواند؛ و اگر از سمت شکمش وارد شوند، به آن‌ها می‌گوید: از این سمت، راهی برای داخل‌شدن ندارید، این بنده هر روز و شب مرا با سوره‌ی مُلک آگاه می‌کرد، و اگر از سمت زبانش وارد شوند، به آن‌ها می‌گوید: از این سمت، راهی برای داخل‌شدن ندارید، این بنده هر روز و شب به‌وسیله‌ی من، سوره‌ی مُلک را می‌خواند.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- إِنَّ سُورَهًًْ مِنْ کِتَابِ اللَّهِ مَا هِیَ إِلَّا ثَلَاثُونَ آیَهًًْ شَفَعَتْ لِرَجُلٍ حَتَّی غُفِرَ لَهُ تَبارَکَ الَّذِی بِیَدِهِ الْمُلْکُ.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- سوره‌ای از کتاب خداست که فقط سی آیه است. [این سوره] برای مردی شفاعت کرد تا اینکه آمرزیده شد [و آن] تَبارَکَ الَّذِی بِیَدِهِ المُلْکُ (سوره‌ی ملک) است.
الصّادق (علیه السلام)- مَنْ قَرَأَ تَبارَکَ الَّذِی بِیَدِهِ الْمُلْکُ فِی الْمَکْتُوبَهًْ قَبْلَ أَنْ یَنَامَ لَمْ یَزَلْ فِی أَمَانِ اللَّهِ حَتَّی یُصْبِحَ وَ فِی أَمَانِهِ یَوْمَ الْقِیَامَهًْ حَتَّی یَدْخُلَ الْجَنَّهًَْ.
امام صادق (علیه السلام)- هرکس [سوره‌ی] تَبَارَکَ الَّذِی بِیَدِهِ المُلْکُ را در نوشته‌ای قبل از خواب بخواند، تا صبح در امان خداوند خواهد بود، و در روز قیامت نیز تا زمان ورودش به بهشت در امان آن خواهد بود.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- سُورَهًٌْ فِی الْقُرْآنِ خَاصَمَتْ عَنْ صَاحِبِهَا حَتَّی أَدْخَلَتْهُ الْجَنَّهًُْ تَبارَکَ الَّذِی بِیَدِهِ الْمُلْکُ.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- در قرآن سوره‌ای است که از دوست خود حمایت می‌کند تا او را وارد بهشت کند[و آن] تَبارَکَ الَّذِی بِیَدِهِ الْملْکُ (سوره‌ی ملک) است.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- مَنْ قَرَأَ هَذِهِ السُّورَهًَْ وَ هِیَ الْمُنْجِیَهًُْ مِنْ عَذَابِ الْقَبْرِ ... أُعْطِیَ مِنَ الْأَجْرِ کَمَنْ أَحْیَی لَیْلَهًَْ الْفِطْرِ وَ مَنْ حَفِظَهَا کَانَتْ أَنِیسَهُ فِی قَبْرِهِ تَدْفَعُ عَنْهُ کُلَّ نَازِلَهًٍْ تَهُمُّ بِهِ فِی قَبْرِهِ مِنَ الْعَذَابِ وَ تَحْرُسُهُ إِلَی یَوْمِ بَعْثِهِ وَ تَشْفَعُ لَهُ عِنْدَ رَبِّهَا وَ تُقَرِّبُهُ حَتَّی یَدْخُلَ الْجَنَّهًَْ آمِناً مِنْ وَحْشَتِهِ وَ وَحْدَتِهِ فِی قَبْرِهِ.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- هرکس این سوره را بخواند و آن نجات‌دهنده از عذاب قبر است ... پاداش کسی به او عطا می‌شود که شب [عید] فطر را بیدار بماند [و عبادت کند] و هرکس آن را حفظ کند در قبرش انیس او می‌شود و در قبرش هر عذاب نازل شده‌ای که او را قصد کند دور می‌گرداند و تا روز برانگیخته‌شدنش از او محافظت می‌کند و نزد پروردگارش از او شفاعت می‌کند و او را مقرّب می‌گرداند تا وارد بهشت شود و در قبرش او را از وحشت و تنهایی‌اش امنیّت می‌بخشد.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- مَنْ قَرَأَ سُورَهًَْ تَبَارَکَ فَکَأَنَّمَا أَحْیَی لَیْلَهًَْ الْقَدْرِ.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- هرکس سوره‌ی تبارک را بخواند گویی که شب قدر را شب زنده‌داری کرده است.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- وَدِدْتُ أَنَ تَبَارَکَ الْمُلْکُ فِی قَلْبِ کُلِّ مُؤْمِن.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- سوره‌ی تبارک در قلب مؤمن دوستی و مهربانی ایجاد می‌کند.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- لَوَدِدْتُ أَنَّهَا فِی قَلْبِ کُلِّ إِنْسَانٍ مِنْ أُمَّتِی.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- دوست دارم که آن در قلب هر انسانی از امّتم باشد.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- عَن جَابِرٍ (رحمة الله علیه) کَانَ رَسُولُ اللهِ (صلی الله علیه و آله) لَا یَنَامُ حَتَّی یَقْرَأَ الم تَنْزِیلُ وَ تَبَارَکَ الَّذِی بِیَدِهِ الْمُلْکُ.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- از جابر (رحمة الله علیه) نقل شده است: پیامبر (صلی الله علیه و آله) تا زمانی‌که سوره‌ی ا لم تنزیل و تَبارَکَ الَّذِی بِیَدِهِ المُلْکُ را نمی‌خواند، نمی‌خوابید.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- قَالَ لِرَجُلٍ أَ لَا أُتْحِفُکَ بِحَدِیثٍ تَفْرَحُ بِهِ قَالَ بَلَی قَالَ اقْرَأْ تَبارَکَ الَّذِی بِیَدِهِ الْمُلْکُ وَ عَلِّمْهَا أَهْلَکَ وَ جَمِیعَ وُلْدِکَ وَ صِبْیَانَ بَیْتِکَ وَ جِیرَانَکَ فَإِنَّهَا الْمُنْجِیَهًُْ وَ الْمُجَادِلَهًُْ یَوْمَ الْقِیَامَهًِْ عِنْدَ رَبِّهَا لِقَارِئِهَا وَ تَطْلُبُ لَهُ أَنْ یُنْجِیَهُ مِنْ عَذَابِ النَّارِ وَ یَنْجُو بِهَا صَاحِبُهَا مِنْ عَذَابِ الْقَبْرِ.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه) به مردی گفت: «آیا حدیثی که به‌وسیله‌ی آن خوشحال می‌شوی به تو هدیه نکنم». گفت: «بله». گفت: «تَبارَکَ الَّذِی بِیَدِهِ الْملْکُ (سوره‌ی ملک) را بخوان و آن را به خانواده‌ات، همه‌ی فرزندانت، نوجوانان خانه‌ات و همسایگانت بیاموز؛ چون آن نجات‌دهنده است و در روز قیامت نزد پروردگارش از خواننده‌اش دفاع می‌کند و نجات از عذاب آتش [جهنّم] را برای او درخواست می‌کند و دوستش به‌وسیله‌ی آن از عذاب قبر نجات پیدا می‌کند».
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- مَنْ أَوَی إِلَی فِرَاشِهِ ثُمَّ قَرَأَ تَبارَکَ الَّذِی بِیَدِهِ الْمُلْکُ ثُمَّ قَالَ اللَّهُمَّ رَبَّ الْحِلِّ وَالْحَرَمِ بَلِّغْ رُوحَ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) عَنِّی تَحِیَّهًًْ وَ سَلَاماً أَرْبَعَ مَرَّاتٍ وَکَّلَ اللَّهُ بِهِ مَلَکَیْنِ حَتَّی یَأْتِیَا مُحَمَّداً (صلی الله علیه و آله) فَیَقُولَانِ یَا مُحَمَّدُ (صلی الله علیه و آله) إِنَّ فُلَانَ‌بْنَ‌فُلَانٍ یَقْرَأُ عَلَیْکَ السَّلَامَ وَ رَحْمَهًُْ اللَّهِ فَیَقُولُ وَ عَلَی فُلَانِ‌بْنِ‌فُلَانٍ السَّلَامُ وَ رَحْمَهًُْ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- هرکه در بسترش جا گیرد و سوره: تَبارَکَ الَّذِی بِیَدِهِ الْملْکُ را بخواند، سپس چهار بار گوید: اللَّهُمَّ رَبَّ الْحِلِّ وَ الْحَرَمِ بَلِّغْ رُوحَ مُحَمَّدٍ عَنِّی تَحِیَّةً وَ سَلَاما خدا برای او دو فرشته می‌گمارد تا نزد محمّد (صلی الله علیه و آله) بروند و بگویند: «ای محمّد (صلی الله علیه و آله)! فلان‌بن‌فلان به تو سلام می‌رساند و پیامبر (صلی الله علیه و آله) می‌فرماید: «بر فلان‌بن‌فلان سلام و رحمت خداوند بر او باد».