آیه وَ إِذَا الْعِشارُ عُطِّلَتْ [4]
و با ارزشترين اموال به دست فراموشي سپرده شود.
علیّبنابراهیم (رحمة الله علیه)- وَ إِذَا الْعِشارُ عُطِّلَتْ قَالَ الْإِبِلُ یَتَعَطَّلُ إِذَا مَاتَ الْخَلْقُ فَلَا یَکُونُ مَنْ یَحْلِبُهَا.
علیّبنابراهیم (رحمة الله علیه)- وَ إِذَا الْعِشَارُ عُطِّلَتْ این است که؛ آنگاه که مردم میمیرند، شتران، وانهاده و بدون استفاده میمانند و کسی نیست که آنها را بدوشد.