آیه وَ إِذا غَشِيَهُمْ مَوْجٌ كَالظُّلَلِ دَعَوُا اللهَ مُخْلِصينَ لَهُ الدِّينَ فَلَمَّا نَجَّاهُمْ إِلَى الْبَرِّ فَمِنْهُمْ مُقْتَصِدٌ وَ ما يَجْحَدُ بِآياتِنا إِلاَّ كُلُّ خَتَّارٍ كَفُورٍ [32]
صلی الله علیه و آله) و هنگامى‌كه [در سفر دريا] موجى همچون ابرها آنان را بپوشاند [و بر سرشان سايه افكند]، خدا را با خلوص عقيده مى‌خوانند؛ امّا وقتى آن‌ها را به خشكى رساند و نجات داد، بعضى از آن‌ها راه اعتدال [و اخلاص] را پيش مى‌گيرند [در‌حالى‌كه بعضى ديگر به شرك باز مى‌گردند]؛ و آيات ما را هيچ‌كس جز پيمان شكنان ناسپاس انكار نمى‌كنند.
علی‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- وَ إِذا غَشِیَهُمْ مَوْجٌ کَالظُّلَلِ یَعْنِی فِی الْبَحْرِ فَمِنْهُمْ مُقْتَصِدٌ أَیْ صَالِحٌ وَ الْخَتَّارُ الْخَدَّاع.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- وَ إِذا غَشِیَهُمْ مَوْجٌ کَالظُّلَلِ یعنی در دریا؛ فَمِنْهُمْ مُقْتَصِدٌ؛ یعنی صالح و ختّار؛ یعنی حیله‌گر.