آیه إِذْ ناداهُ رَبُّهُ بِالْوادِ الْمُقَدَّسِ طُوىً [16]
در آن‌هنگام كه پروردگارش او را در سرزمين مقدّس «طوي» ندا داد [و گفت]
الباقر (علیه السلام)- بِالْوادِ الْمُقَدَّسِ أَیِ الْمُطَهَّرِ وَ أَمَّا طُویً فَاسْمُ الْوَادِی.
امام باقر (علیه السلام)- منظور از مقدّس در آیه‌ی بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ، مطهّر و پاک است و طُوًی نام آن وادی است.