آیه ۴۲ - سوره نازعات

علی‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- منظور از أَیَّانَ مُرْسَاهَا؛ این است که میپرسند: «چه زمانی فرا می‌رسد»؟

امام صادق (علیه السلام)- مفضّل گوید: از آقایم امام صادق (علیه السلام) پرسیدم: «آیا مأموریّت مهدی منتظر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) وقت معیّنی دارد که باید مردم بدانند کی خواهد بود»؟ فرمود: «حاشا که خداوند وقت ظهور او را طوری معیّن کند که شیعیان ما آن را بدانند». عرض کردم: «برای چه؟ مولای من»! فرمود: «زیرا وقت ظهور او همان ساعتی است که خداوند می‌فرماید: درباره‌ی قیامت از تو می‌پرسند که چه وقت فرا می‌رسد. بگو: «علم آن نزد پروردگار من است. تنها اوست که چون زمانش فرا رسد آشکارش می‌سازد. فرارسیدن آن بر آسمانیان و زمینیان پوشیده است، جز به ناگهان بر شما نیاید». چنان از تو می‌پرسند که گویی تو از آن آگاهی. بگو: «علم آن نزد خداست ولی بیشتر مردم نمی‌دانند»، (اعراف/۱۸۷). و نیز این همان ساعتی است که خدا فرموده است: یَسْئَلُونَکَ عَنِ السَّاعَةِ أَیَّانَ مُرْساها و هم فرموده است: علم آن وقت فقط در نزد خدا است، (لقمان/۳۴). و در آیه‌ی دیگر فرمود: آیا تنها منتظر آنند که به ناگاه قیامت فرا رسد؟ هرآینه نشان‌های قیامت آشکار شده است و چون فرا رسد پند گرفتنشان را چه فایده؟ (محمّد/۱۸). و نیز فرمود: قیامت نزدیک شد و ماه دو پاره گردید. (قمر/۱)، و هم فرمود: خدا است که این کتاب بر حق و ترازو را نازل کرده است و تو چه می‌دانی؟ شاید قیامت نزدیک باشد. آنان که باورش ندارند آن را به شتاب می‌طلبند و آنان که ایمان آورده‌اند از آن بیمناکند و می‌دانند که حق است. آگاه باش! کسانی که درباره‌ی قیامت جدال می‌کنند سخت در گمراهی هستند. (شوری/۱۸-۱۷).