آیه فَأَخَذَهُ اللهُ نَكالَ الْآخِرَةِ وَ الْأُولى [25]
ازاين‌رو خداوند او را به عذاب آخرت و دنيا گرفتار ساخت.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- فَأَخَذَهُ اللَّهُ نَکالَ الْآخِرَهًِْ وَ الْأُولی و النَّکَالُ الْعُقُوبَهًُْ، وَ الْآخِرَهًُْ هُوَ قَوْلُهُ: أَنَا رَبُّکُمُ الْأَعْلی وَ الْأُولَی قَوْلُهُ ما عَلِمْتُ لَکُمْ مِنْ إِلهٍ غَیْرِی، فَأَهْلَکَهُ اللَّهُ بِهَذَیْنِ الْقَوْلَیْن.
علی‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- أَخَذَهُ اللهُ نَکَالَ الْآخِرَةِ وَالْأُولَی، نکال؛ کیفر و تنبیه است. منظور از آخرة، این سخن اوست که می‌گوید: أَنَا رَبُّکُمُ الْأَعْلَی و منظور از أولی این سخن اوست که می‌گوید: من جز خویشتن برای شما خدایی نمی‌شناسم. (قصص/ ۳۸). و خداوند، او را به خاطر این سخنانش نابود کرد.