آیه ۲ - سوره نازعات

آیه وَ النَّاشِطاتِ نَشْطاً [2]

و فرشتگاني كه [روح مؤمنان را] با مدارا و نشاط مي‌گيرند.

۱
(نازعات/ ۲)

الرّسول (صلی الله علیه و آله)- عَنْ مُعَاذِ‌بْنِ‌جَبَلٍ قَالَ قَالَ: قَالَ رسول الله (صلی الله علیه و آله) یَا مُعَاذُ قُلْتُ لَبَّیْکَ یَا رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) إِمَامَ الْخَیْرِ وَ نَبِیَّ الرَّحْمَهًِْ قَالَ أُحَدِّثُکَ مَا حَدَّثَ نَبِیٌّ أُمَتَّهُ إِنْ حَفِظْتَهُ نَفَعَکَ عَیْشُکَ وَ إِنْ سَمِعْتَهُ وَ لَمْ تَحْفَظْهُ انْقَطَعَتْ حُجَّتُکَ عِنْدَ اللَّهِ ثُمَّ قَال ... لَا تُمَزِّقِ النَّاسَ فَتُمَزِّقَکَ کِلَابُ أَهْلِ النَّارِ قَالَ اللَّهُ تَعَالَی وَ النَّاشِطاتِ نَشْطاً أَ فَتَدْرِی مَا النَّاشِطَاتُ کِلَابُ أَهْلِ النَّارِ تَنْشَطُ اللَّحْمَ وَ الْعَظْم.

پیامبر (صلی الله علیه و آله)- معاذبن‌جبل گوید: پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرمود: «ای معاذ»! عرض کردم: «لبّیک یا رسول اللَّه (صلی الله علیه و آله)! ای رهبر نیکی‌ها و ای پیامبر رحمت»! فرمود: «تو را حدیثی گویم که پیامبری به امّت خود حدیث نگفته، اگر آن را حفظ کنی در زندگی به تو سود می‌دهد و اگر بشنوی و عمل نکنی نزد خداوند برهانی نداری». بعد از این فرمود: «... پرده‌دری مکن که سگ‌های دوزخی تو را می‌درند. خداوند متعال می‌فرماید: وَالنَّاشِطَاتِ نَشْطًا، آیا می‌دانی ناشطات چیست؟ آن‌ها سگ‌های اهل دوزخ هستند که گوشت و استخوان را دریده و در هم می‌شکنند».

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۳۳۸
بحارالأنوار، ج۸۱، ص۳۵۴/ عدهًْ الداعی، ص۲۴۴/ فلاح السایل، ص۱۲۴؛ «یمزقک» بدل «تمزقک»/ بحارالأنوار، ج۶۷، ص۲۴۸/ مستدرک الوسایل، ج۱۱، ص۳۷۱/ البرهان؛ «یا معاذ قلت لبیک ... حجتک عند الله» محذوف
۲
(نازعات/ ۲)

أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- إِنَّهَا الْمَلَائِکَهًُْ تَنْشِطُ أَرْوَاحَ الْکُفَّارِ مَا بَیْنَ الْجِلْدِ وَ الْأَظْفَارِ حَتَّی تُخْرِجَهَا مِنْ أَجْوَافِهِمْ بِالْکَرْبِ وَ الْغَمِّ.

امام علی (علیه السلام)- فرشتگانی هستند که جان کفّار را از مابین پوست و ناخن میگیرند تا اینکه با غم و اندوه (مَرارت) از درون آنان خارج شود.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۳۳۸
نورالثقلین/ البرهان/ بحارالأنوار، ج۵۶، ص۱۶۸
۳
(نازعات/ ۲)

علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- وَ النَّاشِطاتِ نَشْطاً قَالَ الْکُفَّارُ یَنْشَطُونَ فِی الدُّنْیَا.

علی‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- منظور از وَالنَّاشِطَاتِ نَشْطًا، کافرانی هستند که در پرداختن به زندگانی دنیوی خویش شور و نشاط دارند.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۳۳۸
بحارالأنوار، ج۷، ص۴۶/ القمی، ج۲، ص۴۰۲/ نورالثقلین/ البرهان
بیشتر