آیه كَأَنَّهُمْ يَوْمَ يَرَوْنَها لَمْ يَلْبَثُوا إِلاَّ عَشِيَّةً أَوْ ضُحاها [46]
در آن روز كه قيامت را مي‌بينند احساس مي‌كنند كه گويا توقّفشان [در دنيا و برزخ] جز شامگاهي يا صبحگاهي بيشتر نبوده است.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- قوله کَأَنَّهُمْ یَوْمَ یَرَوْنَها لَمْ یَلْبَثُوا إِلَّا عَشِیَّةً أَوْ ضُحَاهاً قَالَ بَعْضُ یَوْم.
علی‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- منظور از کَأَنَّهُمْ یَوْمَ یَرَوْنَهَا لَمْ یَلْبَثُوا إِلَّا عَشِیَّةً أَوْ ضُحَاهَا؛ روز قیامت است.