آیه يَسْئَلُهُ مَنْ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ كُلَّ يَوْمٍ هُوَ في شَأْنٍ [29]
تمام كسانى كه در آسمان‌ها و زمين هستند از او تقاضا مى‌كنند و او هر روز در شأن و كارى است.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- اللَّهُ تَعَالَی کُلَّ یَوْمٍ هُوَ فِی شَأْنٍ فَإِنَّ مِنْ شَأْنِهِ أَنْ یَغْفِرَ ذَنْباً وَ یُفَرِّجَ کَرْباً وَ یَرْفَعَ قَوْماً وَ یَضَعَ آخَرِینَ.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- خدای متعال هر روز در شأنی است. و از شؤون او این است که گناهی را ببخشد و غمی را برطرف کند و قومی را بلند گرداند و قومی دیگر را پست سازد.
الحسین (علیه السلام)- لِلَّهِ الْأَمْرُ مِنْ قَبْلُ وَ مِنْ بَعْدُ وَ کُلَّ یَوْمٍ رَبُّنَا هُوَ فِی شَأْنٍإِنْ نَزَلَ الْقَضَاءُ بِمَا نُحِبُّ فَنَحْمَدُ اللَّهَ عَلَی نَعْمَائِهِ وَ هُوَ الْمُسْتَعَانُ عَلَی أَدَاءِ الشُّکْرِ وَ إِنْ حَالَ الْقَضَاءُ دُونَ الرَّجَاءِ فَلَمْ یَبْعُدْ مَنْ کَانَ الْحَقَّ نِیَّتُهُ وَ التَّقْوَی سِیرَتُهُ.
امام حسین (علیه السلام)- امور گذشته و آینده به دست قدرت خداست. و خدا هر روز برای بشر تقدیری تعیین می‌فرماید. اگر قضا و قدر خدا آن طور که ما دوست داریم نازل شود، در مقابل نعمت‌هایش سپاسگزاریم و خدا بر ادای شکر یاور ماست. و اگر قضا و قدر بین ما و آرزوی ما فاصله شود، پس کسی که نیّت او خیر و تقوا روش او باشد، محروم و دور نخواهد شد.
أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَا یَمُوتُ وَ لَا تَنْقَضِی عَجَائِبُهُ لِأَنَّهُ کُلَّ یَوْمٍ هُوَ فِی شَأْنٍ مِنْ إِحْدَاثِ بَدِیعٍ لَمْ یَکُنْ إِلَی قَوْلِهِ لَیْسَتْ لَهُ فِی أَوَّلِیَّتِهِ نِهَایَهًٌْ وَ لَا لِآخِرِیَّتِهِ حَدٌّ وَ لَا غَایَهًٌْ الَّذِی لَمْ یَسْبِقْهُ وَقْتٌ وَ لَمْ یَتَقَدَّمْهُ زَمَانٌ إِلَی قَوْلِهِ الْأَوَّلِ قَبْلَ کُلِّ شَیْءٍ وَ لَا قَبْلَ لَهُ وَ الْآخِرِ بَعْدَ کُلِّ شَیْءٍ وَ لَا بَعْدَ لَهُ إِلَی قَوْلِهِ أَتْقَنَ مَا أَرَادَ خَلْقَهُ مِنَ الْأَشْبَاحِ کُلِّهَا لَا بِمِثَالٍ سَبَقَ إِلَیْهِ وَ لَا لُغُوبٍ دَخَلَ عَلَیْهِ فِی خَلْقِ مَا خَلَقَ لَدَیْهِ ابْتَدَأَ مَا أَرَادَ ابْتِدَاءَهُ وَ أَنْشَأَ مَا أَرَادَ إِنْشَاءَهُ عَلَی مَا أَرَادَ مِنَ الثَّقَلَیْنِ لِیَعْرِفُوا بِذَلِکَ رُبُوبِیَّتَهُ.
امام علی (علیه السلام)- سپاس از آن خدا است که نمی‌میرد و شگفتی‌های او پایان نمی‌پذیرد زیرا هر روز در کاری است و پدیده تازه‌ای می‌آورد که نبوده ... آغاز او را نهایتی نیست و انتها و آخر او حدّ و غایتی ندارد، کسی است که زمانی پیش از او نبوده و زمانی بر او تقدّم نداشته ... آغاز پیش از هر چیز است و قبلی برای او نیست و آخر پس از هر چیز است و بعدی برای او نیست ... به محکم‌ترین وجه هرچه را خواست بیافریند، ساخت، از هر نمونه‌ی بی‌مانندی که پیش از آن بوده، و بی‌رنج و خستگی در آفرینش هر آنچه آفریده، هر آنچه را خواسته آغاز کرده و هرچه خواسته، از جن و انس ایجاد کرده تا به‌وسیله‌ی آن ربوبیّت و پروردگاری او را بشناسند ...
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- إِنَّ مِمَّا خَلَقَ اللَّهُ لَوْحاً مَحْفُوظاً مِنْ دُرَّهًٍْ بَیْضَاءَ دَفَّتَاهُ مِنْ یَاقُوتَهًٍْ حَمْرَاءَ قَلَمُهُ نُورٌ وَ کِتَابُهُ نُورٌ وَ عَرْضُهُ مَا بَیْنَ السَّمَاءِ وَ الْأَرْضِ یَنْظُرُ فِیهِ کُلَّ یَوْمٍ ثَلَاثَمِائَهًٍْ وَ سِتِّینَ نَظْرَهًًْ یَخْلُقُ فِی کُلِّ نَظْرَهًٍْ وَ یَرْزُقُ وَ یُحْیِی وَ یُمِیتُ وَ یُعِزُّ وَ یُذِلُّ وَ یَفُکُّ وَ یَفْعَلُ مَا یَشَاءُ فَذَلِکَ قَوْلُهُ کُلَّ یَوْمٍ هُوَ فِی شَأْنٍ.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- ابن عبّاس در تفسیر آیه: کُلَّ یَوْمٍ هُوَ فِی شَأْنٍ گفت: راستی از آنچه خدا آفریده، لوحی از یک درّ سپید است که دو پوسته جلدش از یاقوت سرخ است، قلمش از نور و کتابش از نور و پهنایش به اندازه فاصله بین آسمان و زمین است. هر روز سیصد و شصت بار در آن نگاهی می‌کند، در هر نگاهی می‌آفریند، روزی می‌دهد، می‌میراند و زنده می‌کند، عزیز می‌سازد و خوار می‌کند، و آزاد می‌کند، و هرچه خواهد می‌کند، و این است فرموده او کُلَّ یَوْمٍ هُوَ فِی شَأْنٍ.
الحسن (علیه السلام)- إِنِّی لَمْ أَفْعَلْ مَا فَعَلْتُ إِلَّا إِبْقَاءً عَلَیْکُمْ وَ اللَّهُ تَعَالَی کُلَّ یَوْمٍ هُوَ فِی شَأْنٍ.
امام حسن (علیه السلام)- من این عمل را جز برای باقی‌ماندن شما انجام ندادم؛ کُلَّ یَوْمٍ هُوَ فِی شَأْنٍ.