آیه فيهِنَّ قاصِراتُ الطَّرْفِ لَمْ يَطْمِثْهُنَّ إِنْسٌ قَبْلَهُمْ وَ لا جَانٌّ [56]
در آن باغ‌هاى بهشتى زنانى هستند كه جز به همسران خود عشق نمى‌ورزند و هيچ انس و جنّى پيش از ايشان با آنان تماس نداشته است.
علی‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- الْحُورُ الْعِینُ یُقْصَرُ الطَّرْفُ عَنْهَا مِنْ ضَوْءِ نُورِهَا لَمْ یَطْمِثْهُنَّ أَیْ لَمْ یَمَسَّهُنَّ أَحَدٌ فِیهِما عَیْنانِ نَضَّاخَتانِ أَیْ تَفُورَانِ فِیهِنَّ خَیْراتٌ حِسانٌ قَالَ حُورٌ نَابِتَاتٌ عَلَی شَطِّ الْکَوْثَرِ کُلَّمَا أُخِذَتْ مِنْهَا وَاحِدَهًٌْ نَبَتَتْ مَکَانَهَا أُخْرَی قَوْلُهُ تَعَالَی حُورٌ مَقْصُوراتٌ فِی الْخِیامِ قَالَ یُقْصَرُ الطَّرْفُ عَنْهَا.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- به خاطر درخشش نوری که حورالعین دارد به آن نگاه نمی‌شود. لَمْ یَطْمِثْهُنَّ یعنی هیچ‌کس آن‌ها را لمس نکرده است. فِیهِما عَیْنانِ نَضَّاخَتانِ یعنی [در آن دو باغ بهشتی دو چشمه‌ای است که] می‌جوشند. فِیهِنَّ خَیْراتٌ حِسانٌ حور بر ساحل کوثر می‌روید؛ هرچه از آن برداشته شود، دیگری به‌جای آن می‌روید. [درباره‌ی] سخن خدای تعالی: حُورٌ مَقْصُوراتٌ فِی الْخِیامِ به آن‌ها نگاه نمی‌شود.