آیه فَيَوْمَئِذٍ لا يُسْئَلُ عَنْ ذَنْبِهِ إِنْسٌ وَ لا جَانّ [39]
در آن روز هيچ‌كس از انس و جن از گناهش سؤال نمى‌شود [و همه‌چيز روشن است].
علی‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- فَیَوْمَئِذٍ لا یُسْئَلُ عَنْ ذَنْبِهِ قَالَ مِنْکُمْ یَعْنِی مِنَ الشِّیعَهًِْ إِنْسٌ وَ لا جَانٌّقَالَ مَعْنَاهُ أَنَّهُ مَنْ تَوَلَّی أمیرالمؤمنین (علیه السلام) وَ تَبَرَّأَ مِنْ أَعْدَائِهِ وَ أَحَلَّ حَلَالَهُ وَ حَرَّمَ حَرَامَهُ ثُمَّ دَخَلَ فِی الذُّنُوبِ وَ لَمْ یَتُبْ فِی الدُّنْیَا عُذِّبَ لَهَا فِی الْبَرْزَخِ وَ یَخْرُجُ یَوْمَ الْقِیَامَهًِْ وَ لَیْسَ لَهُ ذَنْبٌ یُسْأَلُ عَنْهُ یَوْمَ الْقِیَامَهًِْ.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- فَیَومَئِذٍ لا یُسْأَل عَن ذَنبِهِ، از شما یعنی از شیعه پرسیده نمی‌شود. إِنسٌ ولا جَانٌّ؛ معنایش این است که هرکس ولایت علی (علیه السلام) را بپذیرد و از دشمنانش برائت بجوید و حلالش را حلال و حرامش را حرام بشمارد، سپس مرتکب گناه شود و در دنیا توبه نکند، در برزخ مورد عذاب قرار می‌گیرد و در روز قیامت که مبعوث می‌شود، دیگر در آن روز از گناهش بازخواست نمی‌شود.
الرّضا (علیه السلام)- أَنَ مَنِ اعْتَقَدَ الْحَقَ ثُمَ أَذْنَبَ وَ لَمْ یَتُبْ فِی الدُّنْیَا عُذِّبَ عَلَیْهِ فِی الْبَرْزَخِ وَ یَخْرُجُ یَوْمَ الْقِیَامَهًِْ وَ لَیْسَ لَهُ ذَنْبٌ یُسْأَلُ عَنْهُ.
امام رضا (علیه السلام)- هرکس به حق اعتقاد داشته باشد و سپس گناه کند و در دنیا توبه نکند، در برزخ به خاطر آن عذاب می‌شود و روز قیامت [از قبر] بیرون می‌آید درحالی‌که گناهی بر او نیست تا از آن سؤال شود.