آیه فَإِذَا انْشَقَّتِ السَّماءُ فَكانَتْ وَرْدَةً كَالدِّهانِ [37]
درآن‌هنگام كه آسمان شكافته شود و همچون روغن مذاب گلگون گردد [حوادث هولناكى رخ مى‌دهد كه تاب تحمّل آن را نخواهيد داشت].
الصّادق (علیه السلام)- عَنْ أَبِی بَصِیرٍ عَنْ أَبِی‌عَبْدِاللَّهِ (علیه السلام) قَالَ: إِذَا کَانَ یَوْمُ الْقِیَامَهًِْ دُعِیَ بِرَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) فَیُکْسَی حُلَّهًًْ وَرْدِیَّهًًْ فَقُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاکَ وَرْدِیَّهًًْ قَالَ نَعَمْ أَ مَا سَمِعْتَ قَوْلَ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ فَإِذَا انْشَقَّتِ السَّماءُ فَکانَتْ وَرْدَةً کَالدِّهانِ.
امام صادق (علیه السلام)- ابوبصیر گوید: امام صادق (علیه السلام) فرمود: «وقتی روز قیامت فرا رسد، رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرا خوانده می‌شود و به او لباس صورتی پوشانده می‌شود». گفتم: «فدایت شوم! لباس صورتی»؟ فرمود: «آری! آیا کلام خداوند عزّوجلّ را نشنیدی که می‌فرماید: فَإِذَا انشَقَّتِ السَّمَاء فَکَانَتْ ورْدَةً کَالدِّهَانِ».