آیه خَلَقَ الْإِنْسانَ [3]
انسان را آفريد.
الرّضا (علیه السلام)- عَنِ الْحُسَیْنِ‌بْنِ‌خَالِدٍ عَنْ أَبِی الْحَسَنِ الرِّضَا (علیه السلام) قَالَ سَأَلْتُهُ عَنْ قَوْلِ اللَّهِ تَعَالَی خَلَقَ الْإِنْسانَ عَلَّمَهُ الْبَیانَ قَالَ ذَلِکَ أمیرالمؤمنین (علیه السلام) علَّمَهُ اللَّهُ تَعَالَی بَیَانَ کُلِّ شَیْءٍ یَحْتَاجُ إِلَیْهِ النَّاسُ.
امام رضا (علیه السلام)- حسین‌بن‌خالد گوید: از امام رضا (علیه السلام) درباره‌ی آیات: الرَّحْمَنُ* عَلمَ القُرْآنَ، پرسیدم. حضرت (علیه السلام) فرمود: «خداوند عزّوجلّ، قرآن را به محمّد (صلی الله علیه و آله) آموخت». پرسیدم: «خَلقَ الإِنسَانَ * عَلمَهُ البَیَانَ یعنی چه»؟ فرمود: «او علیّ‌بن‌ابی‌طالب (علیه السلام) است. خداوند بیان هرچیزی را که مردم به آن نیاز دارند به او آموخته است».
أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- خُلِقَتِ الْأَرْضُ لِسَبْعَهًٍْ بِهِمْ یُرْزَقُونَ وَ بِهِمْ یُمْطَرُونَ وَ بِهِمْ یُنْصَرُونَ أَبُو ذَرٍّ وَ سَلْمَانُ وَ الْمِقْدَادُ وَ عَمَّارٌ وَ حُذَیْفَهًُْ وَ عَبْدُ اللَّهِ‌بْنُ‌مَسْعُودٍ قَالَ عَلِیٌّ (علیه السلام) وَ أَنَا إِمَامُهُمْ وَ هُمُ الَّذِینَ شَهِدُوا الصَّلَاهًَْ عَلَی فَاطِمَهًَْ (سلام الله علیها).
امام علی (علیه السلام)- زمین به خاطر هفت نفر خلق شده که مردم به‌واسطه‌ی آنان رزق و روزی داده می‌شوند و باران برای آنان می‌آید و یاری می‌شوند. [آن هفت‌نفر عبارتند از]؛ ابوذر، سلمان، مقداد، عمّار، حذیفه و عبداللَّه‌بن‌مسعود. من امام آنان هستم! آن‌ها بودند که بر بدن فاطمه (سلام الله علیها) نماز خواندند.
أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- إِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ خَلَقَ الْخَلْقَ عَلَی ضَرْبَیْنِ نَاطِقٍ عَاقِلٍ فَاعِلٍ مُخْتَارٍ وَ ضَرْبٍ مُسْتَبْهَمٍ فَکَلَّفَ النَّاطِقَ الْعَاقِلَ الْمُخْتَارَ وَ قَالَ سُبْحَانَهُ خَلَقَ الْإِنْسانَ عَلَّمَهُ الْبَیانَ.
امام علی (علیه السلام)- خداوند سبحان خلق را دو گروه آفرید؛ [گروهی را] سخنگو، عاقل، کارکننده و با اختیار [آفرید] و گروهی سخن نمی‌گویند [و عاقل نیستند]. پس سخنگوی عاقلِِ بااختیار را مکلّف ساخت و فرمود: خَلَقَ الْإِنْسانَ عَلَّمَهُ الْبَیانَ.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- خَلَقَ الْإِنْسانَ أَیْ أَخْرَجَهُ مِنَ الْعَدَمِ إِلَی الْوُجُودِ وَ الْمُرَادُ بِالْإِنْسَانِ هُوَ آدَمُ (علیه السلام).
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- خَلَقَ الْإِنْسانَ یعنی او را از عدم به وجود آورد و منظور از انسان، آدم (علیه السلام) است.