آیه إِنَّ الْمُتَّقينَ في مَقامٍ أَمينٍ [51]
[ولى] پرهيزگاران در جايگاه امنى قرار دارند.
الصّادق (علیه السلام)- أَیُّمَا عَبْدٍ أَقْبَلَ قِبَلَ مَا یُحِبُّ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ أَقْبَلَ اللَّهُ قِبَلَ مَا یُحِبُّ وَ مَنِ اعْتَصَمَ بِاللَّهِ عَصَمَهُ اللَّهُ وَ مَنْ أَقْبَلَ اللَّهُ قِبَلَهُ وَ عَصَمَهُ لَمْ یُبَالِ لَوْ سَقَطَتِ السَّمَاءُ عَلَی الْأَرْضِ أَوْ کَانَتْ نَازِلَهًٌْ نَزَلَتْ عَلَی أَهْلِ الْأَرْضِ فَشَمِلَتْهُمْ بَلِیَّهًٌْ کَانَ فِی حِزْبِ اللَّهِ بِالتَّقْوَی مِنْ کُلِّ بَلِیَّهًٍْ أَ لَیْسَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ یَقُولُ إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی مَقامٍ أَمِینٍ.
امام صادق (علیه السلام)- هر بنده‌ای که به آنچه خداوند عزّوجلّ دوست دارد روی آورد خداوند [نیز] به آنچه او دوست دارد روی آورد؛ و هرکس به خدا تمسّک جوید خداوند او را حفظ فرماید؛ و هرکس که خدا به او روی آورده و حفظش کند از این‌که آسمان بر زمین بیفتد یا بلایی بر اهل زمین فرود آید و همه را فراگیرد، پروایی نخواهد داشت و به سبب تقوایش در حزب خدا از هر بلایی در امان خواهد بود؛ مگر نه این است که خداوند عزّوجلّ می‌فرماید: إِنَّ المُتَّقِینَ فِی مَقَامٍ أَمِینٍ.
علیّ‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- ثُمَّ وَصَفَ مَا أَعَدَّهُ لِلْمُتَّقِینَ مِنْ شِیعَهًِْ أَمِیرِالْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام) فَقَالَ إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی مَقامٍ أَمِینٍ فِی جَنَّاتٍ وَ عُیُونٍ إِلَی قَوْلِهِ إِلَّا الْمَوْتَةَ الْأُولَی.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- سپس آنچه را خداوند برای شیعیان پرهیزگار امیرالمؤمنین (علیه السلام) مهیّا نموده است را توصیف کرده و فرموده: إِنَّ المُتَّقِینَ فِی مَقَامٍ أَمِینٍ ... إِلا المَوتَةَ الأُولی.